خشم، صاحب خود را به پستى و هلاكت مى اندازد و عيبهاى او را آشكار مى سازد.

امام على علیه السّلام فرمودند:
اَلْـغَضَـبُ يُرْدى صاحِبَهُ وَ يُبْـدى مَعـايِبَـهُ؛

حـريـص، گرفـتار و اسيرخوارى و ذلّتى است كه اسارت و بند او هرگز باز نمى شود. از طمع پرهيز كن و از ديگران چيزى مخواه.

امام على علیه السّلام فرمودند:
اَلْحَريصُ اَسيرُ مَهانَةٍ لا يُفَـكُّ اَسْرُهُ؛

كسى كه به چيزى عشق ورزد، آن عشق، چشمش را نابينا و دلش را بيمار مى سازد، آنگاه با چشمى ناسالم نگاه مى كند و با گوشى ناشـنوا گوش

امام على علیه السّلام فرمودند:
مَنْ عَشِقَ شَيْئا اَعْشى بَصَرَهُ وَ اَمْرَضَ قَلْبَهُ، فَهُوَ يَنْظُرُ بِعَيْنٍ غَيْرِ صَحيحَةٍ وَ يَسْمَعُ بِاُذُنٍ غَيْرِ سَمِيعَةٍ؛

از بيتابى كردن بپرهيز كه آن اميد را قطع مى كند و كار را به ضعف مى كشاند و اندوه به بار مى آورد. بدان كه دو راه نجات بيشتر نيست:

امام علی علیه السّلام فرمودند:
إيّاكَ و الجَزَعَ ؛ فإنّهُ يَقْطَعُ الأملَ ، و يُضْعِفُ العملَ، و يُورِثُ الهَمَّ . و اعلَمْ أنَّ المَخْرَجَ في أمرَينِ: ما كانتْ فيهِ حِيلَةٌ فالاحْتِيالُ، و ما لَم تكُنْ فيهِ حِيلةٌ فالاصْطِبارُ؛

هر كه بر خشم خويش چيره آيد، بر شيطان پيروز شود و هر كه خشم، زمام اختيارش را به دست گيرد، شيطان بر او پيروز شود.

امام علی علیه السّلام فرمودند:
ظَفِرَ بِالشيطانِ مَن غَلَبَ غَضَبَهُ، ظَفِرَ الشيطانُ بِمَن مَلَكَهُ غَضَبُهُ؛

اگر خصلتها از يكديگر متمايز مى شدند، بی گمان راستى با شجاعت بود و بزدلى با دروغ.

امام علی علیه السّلام فرمودند:
لَو تَمَيَّزَتِ الأشياءُ لَكانَ الصِّدقُ مَع الشَّجاعَةِ ، و كانَ الجُبنُ مَع الكَذِبِ؛

پيروزى در گرو دورانديشى است و دورانديشى در به كار انداختن رأى .

امام علی علیه السّلام فرمودند:
الظَّفَرُ بِالحَزمِ، و الحَزمُ بِإجالَةِ الرَّأيِ؛

ريشه دلاورى، توانمندى است و ميوه اش، پيروزى .

امام علی علیه السّلام فرمودند:
أصلُ النَّجدَةِ القُوَّةُ، و ثَمَرَتُها الظَّفَرُ؛

كسى كه شادى اش كم باشد، آسايش او در مردن است.

امام علی علیه السّلام فرمودند:
مَن قَلَّ سُرُورُهُ كانَ في المَوتِ راحَتُهُ؛

دور بودن انسان از پستى و فرومايگى، جوانمردى است.

امام علی علیه السّلام فرمودند:
بُعدُ المَرءِ عن الدَّنيَّةِ فُتُوّةٌ؛