امام سجّاد(عليه السلام) هرگاه در ميان راه به كلوخى بر مى خورد، از مركب پياده مى شدند و با دستشان آن را از راه دور مى كردند.

امام صادق علیه السّلام فرمودند:
لَقَد كانَ عَليُّ بنُ الحُسَينِ عليهماالسلام يَمُرُّ عَلَى المَدَرَةِ في وَسَطِ الطَّريِقِ فَيَنزِلُ عَن دابَّتِهِ حَتّى يُنَحِّيَها بِيَدِهِ عَنِ الطَّريقِ ؛

پيامبر خدا (صلى الله عليه و آله) اموالى را صدقه داد و آنها را وقف كرد .

امام صادق علیه السّلام فرمودند:
تَصَدَّقَ رَسُولُ اللّه ِصلى الله عليه و آله بِأموالٍ جَعَلَها وَقفا؛

پيامبر خدا(صلى الله عليه و آله) غنايم را تقسيم كرد. قطعه زمينى به على(علیه السّلام) رسيد. على(علیه السّلام) در آن زمين چشمه اى

امام صادق علیه السّلام فرمودند:
قَسَمَ رَسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله الْفَيءَ فَأصابَ عَلِيّا أرضٌ فَاحتَفَرَ فِيها عَينا فَخَرَجَ مِنها ماءٌ . . . فَقالَ: هِيَ صَدقَةٌ بَتّا بَتْلاً في حَجيجِ بَيتِ اللّه ِ و عابِرِ سَبيلِهِ لاتُباعُ و لاتُوهَبُ و لاتُورَثُ ؛

پيش از آن كه عرق آنان(كارگران) خشك شود، مزدشان را بپرداز .

امام صادق علیه السّلام فرمودند:
أعطِهِم اُجورَهُم قَبلَ أن يَجِفَّ عَرَقُهُم؛

هر كس كارگرى را به كار گيرد و او را از شركت در نماز جمعه باز دارد، گناهش را به عهده گرفته است و اگر او را باز ندارد، در اجر او

امام صادق علیه السّلام فرمودند:
مَنِ استَأجَرَ أجيرا ثُمَّ حَبَسَهُ عَنِ الجُمُعَةِ يَبوَءُ بِإثمِهِ وَ إن كانَ هُوَ لَم يَحبِسهُ اشتَرَكا فِي الأجرِ ؛

در مشورت نخستين كس مباش كه نظر مى دهد و از اظهار نظر ناسخته بپرهيز.

امام صادق علیه السّلام فرمودند:
لاتَكُونَنَّ أوَّلَ مُشيرٍ و إيّاك و الرَّأىَ الفَطيرَ ؛

دوست ندارم جوانى از شما [شيعيان] را جز بر دو گونه ببينم: دانشمند يا دانشجو .

امام صادق علیه السّلام فرمودند:
لَستُ اُحِبُّ أن أرَى الشّابَّ مِنكُم إلاّ غادِيا في حالَينِ: إمّا عالِما أومُتَعَلِّما ؛

مسواك كردن از اخلاق پيامبران است.

امام صادق علیه السّلام فرمودند:
مِن أخلاقِ الأنبِياءِ السِّواكُ؛

رسول خدا (صلى الله عليه و آله) دندان هايش را خلال مى كرد و خلال كردن، دهان را خوش بو مى كند.

امام صادق علیه السّلام فرمودند:
إنَّ رَسولَ اللّه ِ كانَ يَتَخَلَّلُ و هو يُطَيِّبُ الفَمَ؛

خداوند هيچ پيامبر را مبعوث نكرد مگر اين كه خوش آواز بود.

امام صادق علیه السّلام فرمودند:
ما بَعَثَ اللّه ُ نَبِيّا إلاّ حَسَنَ الصَّوتِ؛