اگر بندگان، پيشواى ستمگر را كه از جانب خدا نيست به زمامدارى گيرند، خداوند كارهاى شايسته اى را كه انجام مى دهند نخواهد پذيرفت.

امام صادق علیه السّلام فرمودند:
لا يَقْبَلُ اللّه مِنَ العِبادِ الأعمالَ الصّالحةَ الّتي يَعْمَلونَها إذا تَوَلَّوا الإمامَ الجائرَ الّذي ليسَ مِنَ اللّه ِ تعالى؛

هر كه ادّعاى امامت كند در حالى كه شايستگى آن را ندارد، كافر است.

امام صادق علیه السّلام فرمودند:
مَنِ ادّعى الإمامةَ ولَيسَ مِنْ أهلِها فَهُوَ كافِرٌ ؛

اكسى كه ما را نشناسد و منكر ما هم نباشد گمراه است، تا آن كه به سوى هدايتى كه خدا بر او واجب كرده، يعنى لزوم اطاعت از ما، برگرد

امام صادق علیه السّلام فرمودند:
مَن لَم يَعْرِفْنا ولَم يُنْكِرْنا كانَ ضالّاًحتّى يَرْجِعَ إلَى الهُدَى الّذي افْتَرَضَ اللّه ُ عَلَيْهِ مِنْ طاعَتِنا الواجِبةِ ، فإن يَمُتْ على ضَلالَتِهِ يَفْعَلِ اللّه ُ بهِ ما يَشاءُ؛

هركس پيشواى غيرالهى را با پيشوايى كه امامتش از جانب خداست شريك گرداند به خدا شرك ورزيده است.

امام صادق علیه السّلام فرمودند:
مَنْ أشْرَكَ مَعَ إمامٍ إمامتُهُ مِنْ عِنْدِ اللّه ِ مَنْ لَيسَتْ إمامَتُهُ مِنَ اللّه ِ كانَ مُشْرِكا باللّه ِ؛

امام صادق عليه السلام ـ درباره آيه «و هر كه را حكمت داده شود به يقين ، خيرى فراوان داده شده است» ـ فرمودند: [يعنى] فرمانبرى از

امام صادق علیه السّلام فرمودند:
الإمامُ الصّادقُ عليه السلام ـ في قولِهِ تعالى: «وَ منْ يُـؤْتَ الحِكْمَةَ فَقَدْ أُوتِىَ خَيْرًا كَثِيرًا» [البقرة: 269]: طاعةُ اللّه ِ ومعرفةُ الإمامِ؛

امام راهنماى ميان خداوند عز و جلو آفريدگان اوست ؛ هر كه او را بشناسد مؤمن است و هر كه منكرش شود كافر.

امام صادق علیه السّلام فرمودند:
الإمامُ عَلَمٌ بَيْنَ اللّه ِ عزّ وجلّ وبَيْنَ خَلْقِهِ ، فَمَنْ عَرَفَهُ كانَ مُؤمنا ، ومَنْ أنْكَرَهُ كانَ كافرا؛

امام صادق عليه السلام ـ در بيان حال ائمّه و ويژگيهاى آنان ـ فرمودند: خداوند آنان را [مايه ]حيات مردمان و چراغهايى در تاريكى و

امام صادق علیه السّلام فرمودند:
الإمامُ الصّادقُ عليه السلام ـ في ذِكْرِ حالِ الأئمّهِ وصِفاتِهمِ ـ: جَعَلَهُمُ اللّه ُ حياةً للأنامِ ، ومَصابيحَ للظَّلامِ ، ومَفاتيحَ للكلامِ ، ودَعائمَ للإسلامِ؛

زمين هيچ گاه خالى از امام نمى ماند تا اگر مؤمنان چيزى [به دين] افزودند، آنها را [از اين كژراهه] برگرداند و اگر چيزى را كاستند ب

امام صادق علیه السّلام فرمودند:
إنَّ الأرضَ لا تَخْلُو إلّا وَفِيها إمامٌ ، كَيْما إنْ زادَ المُؤمنونَ شَيْئا رَدَّهُمْ ، وإنْ نَقَصُوا شَيْئا أتَمَّهُ لَهُم؛

در زمين هميشه حجّت هست؛ زيرا مردم را اصلاح نمى كند مگر حجّت و زمين را به سامان نمى آورد مگر حجّت.

امام صادق علیه السّلام فرمودند:
إنّ الأرضَ لا تكونُ إلّا وفيها حُجَّةٌ ، إنَّهُ لا يُصْلِحُ النّاسَ إلّا ذلكَ ، ولا يُصْلِحُ الأرضَ إلّا ذاكَ؛

چون روز قيامت شود... از سوى خداوند جلّ جلاله، ندا مى آيد كه: هان! هر كس در سراى دنيا به امامى اقتدا كرده است، پس، در پى او به ه

امام صادق علیه السّلام فرمودند:
إذا كانَ يومُ القِيامةِ ... يَأتي النِّداءُ مِنْ عِنْدِ اللّه ِ جلَّ جلالُهُ: ألَا مَنِ ائْتَمَّ بإمامٍ في دارِ الدُّنيا فَلْيَتَّبِعْهُ إلى حَيْثُ يَذْهَبُ بهِ ، فَحِينَئذٍ «تَبَرَّأ الَّذينَ اتُّبِعُوا مِنَ الّذينَ اتَّبَعُوا...» [ البقرة: 166]؛