روش های علاقمند کردن کودک به ورزش (بخش اول)

اگر او برای تمرین، در خانه به توپ ضربه می زند، او را تشویق کنید، اما آن را به یک وظیفه سنگین تبدیل نکنید.
 

یکی از مادران می گوید ” مدت زیادی طول نکشید که بتوانم ورزش مورد علاقه پسرم را پیدا کنم. در ۲ سالگی او عاشق رفتن به کلاس‌های شنا بود. در ۳ سالگی که به او اجازه انتخاب بین استخر و پارک را دادم، استخر همیشه برنده انتخاب او بود. او در ۴ سالگی می توانست شنای آزاد را انجام دهد و شنای پروانه را به صورت بدوی انجام دهد. در حال حاضر پسرم ۸ سال دارد و هنوز هم شنا می کند. اولین نفری است که در تمرینات تیمی حاضر می شود و آخرین نفری است که تمرین را ترک می کند. نه تنها شنا او را شاد می‌کند و تناسب اندام او را حفظ می کند، در کنار آن، هم تیمی هایش بهترین دوستان او هستند و او یاد گرفته است چطور برنده شود و حتی چگونه با وقار، بازنده شود.

بسیاری از کودکان قبل از یادگیری خواندن و نوشتن، انواع ورزش ها به آنها معرفی می شوند. چند سال پیش او ورزش‌های مختلفی (فوتبال، بیسبال، بسکتبال) را در کلاس‌های عادی امتحان کرد. شنا کردن به راحتی در بالای لیست ورزش های مورد علاقه او قرار دارد، هر چند او همچنین از تنیس و گلف نیز، لذت می‌برد وقتی که فصل شنا نیست. متخصصان عقیده دارند که بچه‌های ۷ و ۸ ساله اغلب با پیوستن به یک تیم و با ایجاد اشتیاق ثابت برای ورزش‌های سازمان‌یافته، به سطح بعدی می‌روند.

لاری زینگر، یک روانشناس بالینی در نیویورک می‌گوید: "عشق به ورزش کردن در کودکان، مهارت‌های حیاتی زندگی، مثل نظم، انگیزه، تعهد و همکاری را آموزش می‌دهد”.  با این حال در راه ورزشکار شدن، مشکلاتی هم وجود دارد. پیدا کردن یک تیم مناسب، پیدا کردن یک مربی حمایتگر، برای اینکه بدون هیچکونه اضطرابی تنها شاهد رشد ورزشی فرزندمان باشیم. ما مجموعه‌ای از استراتژی‌ها را بسیج کرده‌ایم تا به کودکان کمک کنیم به ورزش کردن ادامه دهند و در برد و باخت، موفق باشند.
 

پزشکان اطفال می‌گویند که اغلب پیش‌دبستانی‌ها آماده ورزش‌های تیمی سازمان‌یافته نیستند. آن‌ها هنوز مهارت‌های حرکتی اساسی را می‌آموزند و پس از آن، استفاده از این حرکات برای مهارت در ورزش، در آینده حیاتی است. اگر کودک شما بر روی مهارت‌های خاصی مثل ضربه زدن و لگد زدن قبل از اینکه پریدن و جست و خیز کردن را یاد بگیرد، تمرکز کند، ممکن است با عدم تعادل حین دویدن، دست و پنجه نرم کند. این می‌تواند برای او سخت‌تر باشد تا در ورزش کردن پیشرفت کند و احتمالا منجر به جراحت می شود.

بیرون گذاشتن کودک حداقل به مدت ۶۰ دقیقه از فعالیت‌های فیزیکی روزانه، به او فرصت می‌دهد تا اصول اولیه را یاد بگیرد. برخی از فعالیت‌ها را می توان به رهبری بزرگسالان، اما بصورت غیر ساختار یافته، بازی کرد. او تنها با دویدن در زمین‌بازی و بالا رفتن از تجهیزات می تواند مهارت خوبی بدست آورد. با تغییر فعالیت های ورزشی و تفکر بلند مدت، کودک را در مورد ورزش کردن هیجان زده کنید. شنا و ژیمناستیک، انتخاب‌های مناسبی برای انواع سطوح سنی کودکان می باشند، دوچرخه‌ سواری و پیاده‌ روی، ورزش های هم خانواده محسوب می شوند.
 

اهمیت ورزش کردن کودکان، آنقدر زیاد است که برخی از والدین خیلی دور می روند. برخی، افراد را به تمرکز شدید بر روی ورزش های انفرادی در سنین پایین تشویق می‌کنند، در حالی که برخی دیگر کودک خود را در چهار فعالیت در آن واحد، ثبت‌نام می‌کنند. با این حال، هر دو روش می‌توانند نتیجه معکوس داشته باشند. این را تینا سیر، مدیر عامل اتحاد مثبت، در مانتین ویو کالیفرنیا می‌گوید.

اینکه کودک در طول هفته چندین ورزش را با هم انجام دهد و در مسابقات آخر هفته هم شرکت کند، این احساس را در کودک بوجود می آورد که بجای اینکه از ورزش کردن و فعالیت جسمانی لذت ببرد، آن را بعنوان یک شغل ببیند و همینطور به او مجال نمی دهد در مورد اینکه کدام ورزش را دوست دارد، فکر کند. سن جادویی چند سالگی است؟ " دنیل گولد، مدیر موسسه مطالعات ورزش جوانان در دانشگاه ایالتی میشیگان در لنزینگ شرقی می‌گوید که در این سن کودکان باید یک یا دو ورزش را در طول سال بازی کنند، تا طیف وسیعی از مهارت‌ها را به دست آورند. وقتی آن‌ها بزرگ‌تر شدند، می‌توانند تصمیم بگیرند که این ورزش را متوقف کنند یا به آن، ادامه دهند.
 

اگر او برای تمرین، در خانه به توپ ضربه می زند، او را تشویق کنید، اما آن را به یک وظیفه سنگین تبدیل نکنید. سعی کنید در خانه به او خوش بگذرد و با زمان گذاشتن برای او و بازی کردن با او، از علاقه اش حمایت کنید. و نگران نباشید که این ورزش که در حال حاضر کودک شما آن را انجام می دهد، او را تبدیل به یک یار ذخیره، خواهد کرد. شروع مدرسه ابتدایی یا مراحل بعدی تحصیلی، می تواند ورزشکاران برتر را بوجود آورد، به خصوص اگر در دوران کودکی فعال بوده‌اند.
 
ادامه دارد...

منبع: سایت سرسره