خواص بی نظیر شیر شتر + معایب

قرن هاست که فرهنگ های عشایری در محیط هایی مانند بیابان ها از شیر شتر به عنوان یک منبع مهم برای تغذیه استفاده می کرده اند.
 
هم اکنون شیر شتر به صورت تجاری تولید شده و تقریباً در اکثر مناطق جهان به صورت مایع، شیر خشک و حتی یخ زده، به فروش می رسد.
 
در ادامه برخی خواص بی نظیر این شیر را برای شما خواننده عزیز راسخون بیان می کنیم. با ما همراه باشید.
 

شیر شتر سرشار از مواد مغذی بسیاری است که برای سلامت عمومی بدن ارزش زیادی دارند.
 
شیر شتر در میزان کالری، پروتئین و کربوهیدرات، با شیر کامل گاو قابل مقایسه است. با این حال شیر شتر در مقایسه با شیر گاو چربی اشباع کمتری داشته و از سویی ویتامین های C و B و همچنین میزان کلسیم، آهن و پتاسیم آن بیشتر از شیر گاو است.
 
همچنین شیر شتر منبع سالمی از چربی های سالم مانند اسیدهای چرب با زنجیره بلند، اسید لینولئیک و اسیدهای چرب اشباع نشده  است که می توانند به سلامت مغز و قلب شما کمک کنند.
 
نیم لیوان (120 میلی لیتر) شیر شتر، حاوی مواد مغذی زیر است:
 
کالری: 50
پروتئین: 3 گرم
چربی: 3 گرم
کربوهیدرات 3 گرم
تیامین: 29 درصد از نیاز روزانه
ریبوفلاوین: 8 درصد از نیاز روزانه
کلسیم: 16 درصد از نیاز روزانه
پتاسیم: 6 درصد از نیاز روزانه
فسفر: 6 درصد از نیاز روزانه
ویتامین C:  6 درصد از نیاز روزانه
 

تحمل لاکتوز مشکلی است که به علت کمبود لاکتاز در بدن رخ می دهد. لاکتاز آنزیمی است که به هضم قند موجود در لبنیات (لاکتوز)، کمک می کند. افراد مبتلا به این بیماری، پس از مصرف لبنیات ممکن است دچار نفخ و یا شکم درد شوند.
 
شیر شتر در مقایسه با شیر گاو لاکتوز کمتری دارد و در نتیجه برای افرادی که تحمل لاکتوز دارند، می تواند گزینه مناسب تری باشد.
 
همچنین پروتئین شیر شتر متفاوت از شیر گاو است و بنابراین برای افرادی که به شیر گاو حساسیت دارند، ممکن است گزینه مطلوب تری باشد.
 
از این گذشته ، شیر شتر صدها سال برای درمان اسهال ناشی از روتاویروس استفاده شده است. تحقیقات نشان می دهد که شیر شتر حاوی آنتی بادی هایی است که به درمان این بیماری اسهالی که بیشتر در کودکان شایع است، کمک می کند.
 

پژوهش ها نشان داده اند که شیر شتر می تواند قند خون را کاهشداده و حساسیت به انسولین را در افراد مبتلا به دیابت نوع 1 و 2، افزایش دهد.
 
شیر شتر حاوی پروتئین هایی مشابه به انسولین است که می تواند فعلایت های ضد دیابتی از خود بروز دهند. انسولین هورمونی است که به تنظیم قند خون کمک می کند.
 
می تواند با ارگانیسم های بیماری زا مبارزه کرده و سیستم ایمنی بدن را تقویت کند
شیر شتر حاوی عناصری است که به نظر می رسد بتواننند با برخی ارگانیسم های بیماری زا مبارزه کنند. دو ماده اصلی فعال در شیر شتر لاکتوفرین و ایمونوگلوبولین هستند، پروتئین هایی که ممکن است خاصیت تقویت کننده سیستم ایمنی را به شیر شتر بدهند.
 
لاکتوفرین دارای خواص ضد باکتریایی ، ضد قارچی ، ضد ویروسی ، ضد التهابی و آنتی اکسیدان است.
 
علاوه بر این، یک مطالعه حیوانی نشان داده است که شیر شتر می تواند در برابر لوکوپنی (کم بودن گلبولهای سفید خون) و سایر عوارض جانبی داروی سیکلوفسفامید (یک داروی ضد سرطان سمی)، محافظت می کند. این نتایج از خواص تقویت کننده سیستم ایمنی شیر حمایت می کند.
 
تحقیقات دیگری نشان می دهد که پروتئین آب پنیر شتر مسئول خاصیت شیر شتر در مبارزه با ارگانیسم های مضر است. این ماده ممکن است دارای خواص آنتی اکسیدانی باشد که به بدن شما در مبارزه با آسیب های ایجاد شده در اثر رادیکال آزاد کمک می کند.
 

به نظر می رسد شیر شتر دارای خواصی است که به بهبود مشکلات رفتاری کودکان و از جمله مشکلات رفتاری ناشی از اختلال طیف اوتیسم، کمک می کند.
 

شیر شتر را به سادگی می توان جایگزین انواع دیگر شیر نمود.
 
شیر شتر می تواند به صورت تنها و یا در قهوه، چای، انواع اسموتی، انواع سس، انواع سوپ و ... مصرف شود.
 
البته باید توجه نمود که شیر شتر بسته به نوع و نژاد شتر، ممکن است طعم های متفاوتی داشته باشد. شیر شتر آمریکایی اندکی شور و نمکی است در حالیکه شیر شترهای خاورمیانه مزه ای شبیه فندق دارد.
 
 محصولات تهیه شده از شیر شتر مانند پنیر، ماست و کره، کمتر تولید می شوند، زیرا فرآیند تهیه آن ها اندکی دشوار است.
 

شیر شتر به دلایل گوناگون نسبت به دیگر شیرها گران تر است.
 
شتر مانند همه پستانداران تنها پس از به دنیا آوردن بچه شیر تولید می کند. دوران بارداری شتر 13 ماه است. از این رو معمولاً در جاهایی که شیر شتر مورد تقاضاست، عرضه کمتر از میزان تقاضا خواهد بود و به همین دلیل قیمت آن زیادتر از شیر گاو است.
 
از سویی شتر نسبت به گاو شیر کمتری تولید می کند. شتر در روز حدوداً 6 لیتر در روز شیر می دهد و این در حالی است که معمولاً گاو می تواند در روز حدود 24 لیتر شیر تولید کند. 
 

شیر شتر به صورت سنتی خام و بدون حرارت دادن و پاستوریزه نمودن، استفاده می شود. بسیاری از متخصصین تغذیه مصرف شیر خام را توصیه نمی کنند، زیرا آن را عامل ابتلا به برخی بیماری ها می پندارند.
 
بعلاوه، ارگانیسم های موجود در شیر خام ممکن است موجب عفونت، نارسایی های کلیوی و حتی مرگ شوند. این خطرات در مورد خانم های باردار، کودکان، افراد مسن و افراد دارای ضعف ایمنی، بیشتر است.
 

مصرف شیر شتر از قدیم الایام در کشورها و فرهنگ های غربی رایج است و تنها چند سالی است که مصرف آن در کشورهای غربی، توصیه می شود.
 
این بدان معناست که شتر از نواحی و مناطقی که به صورت سنتی زیستگاه آن هاست، به کشورهایی مانند ایالات متحده آمریکا، آورده می شوند.
 
برخی از دوستداران محیط زیست بر این باورند که انسان نیازی به نوشیدن شیر پستاندارن ندارد و نباید از گاوها، بزها، گوسفندان و شترها، اینچنین سوء استفاده شود!
 
بسیاری از مزارع پرورش شتر، برای این حیوانات مناسب سازی نشده اند و دستگاه های شیر دوشی نیز برای آن ها مناسب نیست و بیشتر برای گاو طراحی شده اند. بنابراین برخی افراد ترجیح می دهند به این دلایل از مصرف شیر شتر و حتی دیگر شیرها، اجتناب کنند.
 
منبع: سایت هلث لاین