تولد فرزند، چالش زندگی مشترک

خانواده‌هایی که ارتباطات جمعی و اجتماعی بیشتری دارند از نظر امور داخلی نیز موفق‌تر عمل می‌کنند و شادابی بیشتری دارند.
 

بسیاری از همسران در اوایل زندگی مشترک محبت و علاقه زیادی نسبت به یکدیگر دارند. با گذشت زندگی و ورود فرزندان به جمع خانواده چه بسا این علاقه و محبت افزایش هم پیدا کند اما واقعیت این است که در بسیاری از موارد ابراز آن و توجه خاصی به یکدیگر کاهش می‌یابد که این برای زندگی مشترک مفید نیست. کارشناسان مسائل خانواده معتقدند که واقعیت این است که در آغاز زندگی مشترک ساعات زیادی وجود دارد که زوجین فارغ از کارهای دیگر صرفا با یکدیگر خلوت می‌کنند. این موضوع موجب توجه بیشتر به یکدیگر و ابراز محبت و علاقه نیز می‌شود اما پس از ورود فرزندان به دلیل افزایش حجم مسئولیت‌ها و مشغولیت‌ها وقت خود را با فرزندان می‌گذرانند و عموما یک یا نهایتا دو ساعت آن هم پس از خوابیدن فرزندان وقت برای خود دارند که در آن زمان نیز خسته از امور روزانه به استراحت می‌پردازند و توجه و زمان خاصی برای با هم بودن ندارند. همین امر موجب کاهش ابراز علاقه و بعضا توجه به یکدیگر می‌شود. اما می‌توان سعی کرد تا شادابی روابط هم چنان حفظ شود و زوجین توجهی را که از یکدیگر طلب می‌کنند به واقع نیز حق آنهاست دریافت کنند تا با انگیزه و رضایت بیشتری به کارها و مسئولیت‌های روزانه بپردازند.

مهم نیست که هر دوی شما شاغل هستید یا خیر اما مطمئن باشید چنانچه با برنامه ‌ریزی و زمان‌بندی صحیح به کارهای تان برسید خواهید توانست حداقل یک ساعت در شبانه‌روز برای همسرتان وقت بگذارید. راجع به مسائل و اتفاقات در طول روز با یکدیگر صحبت کرده و به مشورت و همدلی با هم بپردازید تا در پایان روز با احساس سبکی و علاقه بیشتر به خواب بروید. در ضمن از نیازها و احتیاجات یکدیگر نیز مطلع می‌شوید تا در صورت بروز رفتارها و گفتارهای حاکی از ناراحتی و خستگی با قضاوت نادرست و سوءتفاهم روبه رو نشوید و همسرتان را بیشتر و بهتر درک کنید.
 

قرار نیست که اسباب بازی‌ها و امور و لباس‌های مخصوص کودک در تمام جاهای منزل پراکنده باشد. باید هر چیزی سرجایش باشد و بتوان در منزل به مطالعه یا استراحت هم پرداخت. در برخی از موارد چنان تمام خانه در اختیار کودک است که والدین وقتی برای امور مورد علاقه خود نمی‌یابند و صرفا مشغول رسیدگی به فرزندان می‌شوند. وقتی پدر خسته از کار روزانه به منزل می‌رسد اما هیچ استقبالی از او نمی‌شود در همه جا وسایل فرزندان است و حتی در آشپز خانه نیز چیزی سرجایش نیست و همه چیز به هم ریخته است. در چنین فضایی امکان آرامش و توجه همسران به یکدیگر وجود نخواهد داشت.
 

بسیاری از همسران تصور می‌کنند اگر در حضور فرزندان از زحمات یکدیگر تشکر کنند یا یک جمله محبت آمیز به همسرشان بگویند در حالی که دست او را در دست می‌فشرند کار بدی انجام داده‌اند. در صورتی که این طور نیست.

فرزندان باید در خانواده قدردانی و سپاسگزاری و محبت را بیاموزند. وقتی والدین به یکدیگر محبت نکنند نمی‌توان انتظار داشت که فرزندان راه محبت و قدردانی از دیگران را نیز بیاموزند. وقتی فرزندان احساس کنند که والدین شان یکدیگر را دوست داشته و به هم اعتماد دارند احساس امنیت بیشتری در منزل کرده و خانه را محیطی امن برای زندگی می‌یابند. لازم به ذکر است چنانچه هیچ محبتی را بین والدین احساس نکنند حس ناامنی وجودشان را گرفته و آمار نشان داده این فرزندان بیشتر به دنبال محبت در خارج از منزل و میان غریبه‌ها می‌گردند.
 

بسیار خوب است که والدین، با محبت و دلسوزی به فرزندان رسیدگی کنند. اما نکته‌ای که صاحب نظران نیز به آن اشاره دارند این است که قرار نیست تمام صحبت‌ها و فعالیت‌ها پیرامون مسائل فرزندان باشد. باید تمام افراد در خانواده حق و حقوقی داشته باشند و در مورد مسائل و نیازها و احساسات تمام اعضای خانواده صحبت و هم فکری شود.

همچنین در مورد مخارج نیز باید همگان حق داشته باشند. قرار نیست که همواره والدین کار کنند تا هزینه‌های مربوط به فرزندان را بپردازند. قرار نیست که مرتب مادر یا پدر از خواسته‌های خود و هزینه‌های خود بگذرند تا فرزندان خرج کنند. مادر یا پدر نیز حق دارند که هر ماهه بودجه‌ای مختص خود داشته باشند و آن را صرف نیازهای لازم خود کنند. بدین ترتیب احساس شادی و رضایت بیشتری در خانواده ایجاد می‌شود و نیازهای والدین قربانی نیازها و یا خواسته‌های به حق یا بعضا نابجای فرزندان نمی‌شود.
 

لازم نیست که مرتب مادر با فرزندان یا پدر با فرزندان بیرون یا به دنبال کارها باشند. بهتر است در صورت امکان همه افراد خانواده با هم باشند و این امر به خصوص در مورد تفریحات و گردش‌های دسته جمعی مهمتر می‌باشد.

بهتر است در تعطیلات با دوستان یا آشنایانی که هماهنگی بیشتری ازنظر روحی با خانواده دارند دسته جمعی برنامه‌های گردش و تفریح گذاشته شود تا تمام افراد خانواده در موقعیت‌های اجتماعی و دسته جمعی شرکت کنند و به تبادل افکار و نظرات بپردازند. بررسی‌ها نشان داده خانواده‌هایی که ارتباطات جمعی و اجتماعی بیشتری دارند از نظر امور داخلی نیز موفق‌تر عمل می‌کنند و شادابی بیشتری دارند. در ضمن فرزندان نیز راضی‌تر خواهند بود. زیرا آنها نیز نیازمندند تا به جز والدین با افراد قابل اعتماد دیگری ارتباط سالم داشته باشند.
 

برای خارج کردن زندگی از یک نواختی بهتر است با استفاده از رنگ‌های مختلف در گوشه و کنار منزل به خانه روح جدیدی بدهید یا حداقل با تغییر جای وسایل و به عبارتی تغییر دکوراسیون فضای خانه را تغییر دهید. گاهی اوقات قراردادن یک گلدان گل یا یک ظرف زیبا با رنگ شاد می‌تواند موجب روحیه بهتر در اعضای خانواده شود. سعی کنید هر چند وقت یک بار وسایلی را که در انباری گذاشته‌اید با وسایل در حال استفاده داخل منزل عوض کنید تا احساس بهتری پیدا کنید و نهایتا این که سعی کنید در زمان حال زندگی کرده و از هر لحظه زندگی استفاده کرده و آن را زیباتر و لذت بخش‌تر نمایید!

منبع: نور پرتال