هورمون ملاتونین و درمان کرونا

با شیوع و گسترش بیماری کرونا، اطلاعات زیادی در مورد درمان، پیشگیری، دارو و مکمل های مرتبط با این بیماری در حال دست به دست شدن است.
 
واقعیت این است که ما چند ماهی بیشتر نیست که با این ویروس آشنا شده ایم، اما دانشمندان در سرتاسر جهان تمام تلاش خود را برای یافتن روش های مدیریت و درمان این بیماری به کار بسته اند. از سویی، شرکت های فعال در صنعت واکسن سازی نیز با تمام توان در حال تولید واکسنی برای پیشگیری از این بیماری هستند. با این حال هر روز مطلبی جدید در مورد روش های درمان و پیشگیری از بیماری کرونا در رسانه ها و مجلات مختلف منتشر می شود.
 
یکی از درمان هایی که این روزها مورد توجه قرار گرفته و نتایج امیدوار کننده ای نیز در مورد آن به دست آمده، استفاده از ملاتونین است. در این مقاله قصد داریم به بررسی تحقیقات در این زمینه پرداخته و علت اینکه ممکن است ملاتونین بتواند در درمان بیماری کرونا مؤثر باشد را مورد توجه قرار دهیم.
 
لازم به ذکر است که هیچ دلیل علمی قطعی وجود ندارد که نشان دهد ملاتونین می تواند شما را در برابر تأثیرات شدید بیماری کرونا محافظت کند، اما شواهدی وجود دارد که نشان می دهد ملاتونین می تواند از شدت بیماری بکاهد.
  

احتمالاً پیش از این بارها نام ملاتونین را شنیده اید. بله حدستان درست است، ملاتونین در واقع همانی است که به هورمون خواب مشهور است. ملاتونین خواب آور نیست، بلکه با تأثیر بر ساعت زیستی بدن، چرخه خواب شما را تنظیم می کند.
 
ملاتونین هورمونی است که بدن به صورت طبیعی تولید می کند. همچنین این هورمون به شکل مکمل در دسترس است. ملاتونین طبیعی اساساً توسط غده پینه آل (صنوبری) در مغز تولید می شود. مغز علائم مرتبط با نور و تاریکی را از طریق شبکیه چشم دریافت می کند، و سپس با ارسال آن ها به ساعت زیستی مغز، غده صنوبری، ترشح هورمون ملاتونین را افزایش می دهد.
 
ملاتونین در واکنش به تاریکی افزایش یافته و وقتی فرد در معرض نور قرار می گیرد، سطح آن در بدن کاهش خواهد یافت. سطح ملاتونین در حدود ساعت 9 شب به شدت بالا می رود و در طول شب به اوج خود می رسد و در نهایت در هنگام صبح به پایین ترین سطح خود خواهد رسید.
 
در سال های اخیر به اطلاعات مفیدی در مورد تأثیر ملاتونین در عملکرد بخش های مختلف بدن دست یافته ایم و همین اطلاعات تأثیر زیادی در بحث پیشگیری و درمان بسیاری از بیماری ها داشته است. حتی در سال های اخیر در مورد تأثیر ملاتونین بر دیابت، بیماری های قلبی، سرطان و اختلات عصبی، مقالاتی منتشر شده است.
  
یکی از کارکردهای مهم ملاتونین این است که می تواند به عنوان یک آنتی اکسیدان و ماده ضد التهاب عمل نموده و عملکرد سیستم ایمنی بدن را متعادل کند. همین تأثیرات موجب شده دانشمندان برای درمان احتمالی بیماری کرونا، دست به دامن این هومون شوند.
 

 مهم ترین و البته مشهورترین کارکرد ملاتونین، تنظیم خواب است. اما خوب است بدانید ملاتونین علاوه بر تنظیم خواب، سیستم ایمنی بدن را نیز تنظیم می کند. ملاتونین بر تولید پروتئین کوچکی به مام سیتوکین، تأثیر می گذارد. سیتوکینها سیگنال هایی را از سیستم ایمنی به سلول های تمام بدن ارسال می کنند. سیتوکین ها می توانند تولید کننده التهاب (سیتوکین های التهابی) یا محدود کننده التهاب (سایتوکین های ضد التهابی) باشند. تحقیقات نشان داده اند که ملاتونین می تواند تولید سیتوکین های التهابی را کاهش دهد. ملاتونین همچنین به عنوان یک آنتی اکسیدان عمل کرده و سلولهای رادیکال آزاد را خنثی نموده و استرس و آسیب اکسیداتیو را محدود می نماید و در نتیجه التهابات را کاهش می دهد.
 
سیتوکین های التهابی با ایجاد التهاب به جنگ ویروس ها، باکتری ها و دیگر پاتوژن ها رفته و با این مکانیسم از بدن دفاع می کنند. اما برای اینکه واکنش سیتوکین های التهابی مؤثر واقع شود، باید متناسب با تهدید باشد. پاسخ بیش از حد شدید سیتوکین های التهابی، باعث ایجاد مقدار خطرناک التهاب می شود و در واقع می تواند به جای کاستن از علائم کرونا، باعث گسترش عفونت ویروسی شود. این التهاب شدید و انتشار ویروس است که در شدیدترین مواردِ ابتلا به کرونا رخ می دهد.
 

بیماری کرونا (کووید 19) نوعی اختلال تنفسی حاد است که در برخی موارد حمله ای فوق العاده تهاجمی به ریه ها انجام می دهد. در حالی که بیشتر موارد ابتلا به این بیماری با علائم خفیفی مانند سرماخوردگی و آنفلوآنزا همراه است، اما در برخی موارد نیز می تواند به ذات الریه منجر شود. در شدیدترین موارد، بیماری کرونا منجر به آسیب حاد ریه و سندرم دیسترس حاد تنفسی می شود، که باعث می شود ریه ها و دستگاه تنفسی قادر به دریافت اکسیژن کافی و توزیع آن از طریق جریان خون نباشند. این بیماران برای تنفس به ونتیلاتور نیاز دارند.
 
به همین دلیل است که سیستم های بهداشتی در سرتاسر جهان می کوشند تا شیوع این بیماری را کنترل کنند. چرا که در صورت ابتلای همزمان تعداد زیادی از افراد به بیماری کرونا، ممکن است تجهیزات و امکانات کافی برای درمان وجود نداشته باشد و درنتیجه، مرگ و میر ناشی از این بیماری افزایش یابد.
 
التهابات شدید ناشی از واکنش افراطی سیستم ایمنی بدن به بیماری کرونا، موجب سینه پهلو و آسیب ریوی می شود. در واقع ویروس کرونا ماده ای به نام اینفلامازوم را در سیستم ایمنی بدن فعال می کند. اینفلامازوم ها، سنسورهای دستگاه ایمنی هستند که تهدیدها را پایش می کنند و با ایجاد التهاب به مبارزه با تهدیدات ادراک شده می پردازند.
  
ویروس کرونا یک اینفلامازوم خاص به نام NLRP3 را فعال می کند. این اینفلامازوم ارتباطی نزدیک با سندرم دیسترس حاد تنفسی و آسیب دیدن ریه ها دارد. NLRP3 در واقع یکی از عوامل واکنش افراطی سیستم ایمنی به بیماری کروناست که می تواند بیماری را تا حد زیادی تشدید نموده و حتی موجب مرگ بیمار شود. این اینفلامازوم موجب تولید مقادیر بسیار زیادی از سیتوکین ها شده و این پروتئین های کوچک می توانند اوضاع ریه ها را به شدت وخیم کنند.
 

چرا دانشمندان به استفاده از ملاتونین در درمان کرونا توجه کردند؟ تحقیقات نشان داده است که هورمون ملاتونین می تواند عملکرد اینفلامازوم NLRP3 را تا اندازه زیادی سرکوب نموده و از این طریق از واکنش های شدید و افراطی سیستم ایمنی به بیماری کرونا، پیشگیری نماید.
 

ظرفیت ملاتونین برای سرکوب اینفلامازوم NLRP3 و تأثیر این هورمون بر افزایش کیفیت خواب، توجه دانشمندان را به بررسی تأثیر این آن بر درمان بیماری کرونا جلب کرده است. دانشمندان امید دارند با استفاده از ملاتونین بتوانند شدت بیماری کرونا را کاهش داده و از این طریق به درمان بیماران کمک کنند.
 
منبع: Psychologytoday