هست شاعر عکاس

مادرم می­ گوید هست شاعر عکاس عکس می­ گیرد او با تمام احساس

سه‌شنبه، 7 اسفند 1397

بانوی مهربان

امشب دوباره عقربه ی ساعت دلم درجستجوی ثانیه ی با تو بودن است از راه دور می تپد و تیک و تاک آن ...

دوشنبه، 6 اسفند 1397

بیا ببین

نگاه می‌کنی به من ‏ ‏منی که رو به روی آینه‏ مقابل نگاه تو نشسته‌ام ‏ نگاه می‌کنم به تو ‏

دوشنبه، 6 اسفند 1397

شرم

در آواز باران و نوازش خورشید گل نداده ام هفته ها و روزهاست شرمسارم از گلدان شمعدانی ام

دوشنبه، 6 اسفند 1397

دور سفره ی خدا

خدا سایه ی ابر را از سرِ درخت سایه ی درخت را از سرِ زمین کم نمی کند

دوشنبه، 6 اسفند 1397

خدا

می شود اینجا خدا را خوب دید در نگاه ساکت پروانه ها رد سبز پاش را دنبال کرد در تمام کوچه ها و خانه ها

دوشنبه، 6 اسفند 1397

اذان

می رسد به گوش من یک صدای مهربان یک صدا که می برد دل مرا به آسمان

دوشنبه، 6 اسفند 1397

آواز گالش *

باز هم پیچیده توی کوچه ها بوی خوب ربنا ، عطر دعا باز ماه روزه ، ماه دوستی ست بچه ها هستند مهمان خدا

دوشنبه، 6 اسفند 1397

عطر ربنا

دعا می کنم چشم های نجیبت پر از خواب نیلوفر و چشمه باشد و رویای دریا و جنگل ببیند

دوشنبه، 6 اسفند 1397

یکی یکی

آفریده شد ریشه از درون خاک ساقه روی ریشه ها شاخه از تن درخت برگ روی شاخه ها

دوشنبه، 6 اسفند 1397

ماه مدرسه

ماه مهر اومده ماه مدرسه پاشو بچه دیگه تنبلی بسه نبین اینقد کارتنای ژاپنی شبا هی خوابای بد بد می بینی

دوشنبه، 6 اسفند 1397

انار غمگین

دل مادر انارغمگینیست که ترک خورده است در دستم با دل ترد او چرا گاهی مثل یک تکه سنگ بد هستم؟!

دوشنبه، 6 اسفند 1397

آسمان پیما

مادرم مهماندار عاشق پرواز است خواهرم دانشجو پدرم جانباز است

دوشنبه، 6 اسفند 1397

برای گل نرگس

ای گل ناز خدا حس زیبای شکفتن داری؟! در کدامین بستان؟در کدامین ساعت؟ کاش در لحظه‌ی زیبا شدنت، من باشم

دوشنبه، 6 اسفند 1397

سپاس

از حقایق عالم می‌شود به ما الهام می‌رسید به انسانها از پیمبران، پیغام آفریدگارم گفت رمز و راز بسیاری او به بندگان آموخت

دوشنبه، 6 اسفند 1397

عطر نیایش

پروانه سبز دعایم پرزد زروی موج دریا از باغ لب هایم جدا شد پرواز کرد رفت بالا یک چشمه از پروانه‌ها بود آنجا کنار ماه و خورشید

دوشنبه، 6 اسفند 1397

روزها

صبح یک روز اردیبهشتی توی یک باغ بر درختی تنومند روی یک شاخه‌ی نرم و نازک پیش یک برگ

دوشنبه، 6 اسفند 1397

سکوت

رود شعر تازه‌ای سرود روی خاک، شعر تازه را نوشت خاک شد بهشت!

يکشنبه، 5 اسفند 1397

باغ تماشا

هفت آسمان می‌شد پریشانت وقتی که می‌خندید لب‌هایت در قاب این دنیا نمی‌گنجید زیبایی لبخند گیرایت

يکشنبه، 5 اسفند 1397

بی‌تو

بی‌تو باز، شهر پر از دود شد گریه‌ها، اشک‌ها، جوی شد، رود شد کودکی زخم شده سینه‌اش خرد شد، چشمه آیینه‌اش

يکشنبه، 5 اسفند 1397