امشب دوباره عقربه ی ساعت دلم درجستجوی ثانیه ی با تو بودن است از راه دور می تپد و تیک و تاک آن معنای از تو خواندن و از تو سرودن است

نگاه می‌کنی به من ‏ ‏منی که رو به روی آینه‏ مقابل نگاه تو نشسته‌ام ‏ نگاه می‌کنم به تو ‏

در آواز باران و نوازش خورشید گل نداده ام هفته ها و روزهاست شرمسارم از گلدان شمعدانی ام

خدا سایه ی ابر را از سرِ درخت سایه ی درخت را از سرِ زمین کم نمی کند

می شود اینجا خدا را خوب دید در نگاه ساکت پروانه ها رد سبز پاش را دنبال کرد در تمام کوچه ها و خانه ها

می رسد به گوش من یک صدای مهربان یک صدا که می برد دل مرا به آسمان

باز هم پیچیده توی کوچه ها بوی خوب ربنا ، عطر دعا باز ماه روزه ، ماه دوستی ست بچه ها هستند مهمان خدا

آفریده شد ریشه از درون خاک ساقه روی ریشه ها شاخه از تن درخت برگ روی شاخه ها

ماه مهر اومده ماه مدرسه پاشو بچه دیگه تنبلی بسه نبین اینقد کارتنای ژاپنی شبا هی خوابای بد بد می بینی

دل مادر انارغمگینیست که ترک خورده است در دستم با دل ترد او چرا گاهی مثل یک تکه سنگ بد هستم؟!