کبک بس خرم خرامان در رسيد شاعر : عطار سرکش و سرمست از کان در رسيد کبک بس خرم خرامان در رسيد خون او از ديده در جوش آمده سرخ منقاروشي پوش آمده گاه مي‌گنجيد پيش تيغ در...

کرد از ديوانه‌اي مردي سال شاعر : عطار کين دو عالم چيست با چندين خيال کرد از ديوانه‌اي مردي سال قطره‌ي آبست نه نيست و نه‌هست گفت کين هر دو جهان بالا و پست قطره‌ي آبست...

بط به صد پاکي برون آمد ز آب شاعر : عطار در ميان جمع با خير الثياب بط به صد پاکي برون آمد ز آب کس ز من يک پاک‌روتر پاک‌تر گفت در هر دو جهان ندهد خبر پس سجاده باز افکنده...

کرد شاگردي سال از اوستاد شاعر : عطار کز بهشت آدم چرا بيرون فتاد کرد شاگردي سال از اوستاد چون به فردوسي فرو آورد سر گفت بود آدم همي عالي گهر کاي بهشتت کرده از صد گونه...

بعد از آن طاوس آمد زرنگار شاعر : عطار نقش پرش صد چه بل که صد هزار بعد از آن طاوس آمد زرنگار هر پر او جلوه‌ي آغاز کرد چون عروسي جلوه کردن ساز کرد چينيان را شد قلم انگشت...

بود آن ديوانه‌ي عالي مقام شاعر : عطار خضر با او گفت اي مرد تمام بود آن ديوانه‌ي عالي مقام گفت با تو برنيايد کار من راي آن داري که باشي يار من تابماند جان تو تا ديرگاه...

طوطي آمد با دهان پر شکر شاعر : عطار در لباس فستقي با طوق زر طوطي آمد با دهان پر شکر هر کجا سرسبزيي از پر او پشه گشته با شه‌اي از فر او در شکر خوردن پگه خيزآمده ...

شهرياري دختري چون ماه داشت شاعر : عطار عالمي پر عاشق و گمراه داشت شهرياري دختري چون ماه داشت زانک چشم نيم خوابش مست بود فتنه را بيداريي پيوست بود لعل سيراب از لبش...

بلبل شيدا درآمد مست مست شاعر : عطار وز کمال عشق نه نيست و نه هست بلبل شيدا درآمد مست مست زير هر معني جهاني راز داشت معنيي در هر هزار آواز داشت کرد مرغان را زفان بند...

ابتداي کار سيمرغ اي عجب شاعر : عطار جلوه‌گر بگذشت بر چين نيم شب ابتداي کار سيمرغ اي عجب لاجرم پر شورشد هر کشوري در ميان چين فتاد از وي پري هرک ديد آن نقش کاري درگرفت...