دستوری‌شدگی، فرایند تکوین اجزاء نقشی از اجزاء واژگانی است. از آنجا که اجزاء نقشی، مفاهیمی بسیار کلی و انتزاعی دارند، تغییر در معنا، یکی از مهم‌ترین عوامل مؤثر در این فرایند قلمداد می‌گردد. بسیاری از

دستوری شدگی و واژگانی‌شدگی از فرایندهای مهمی هستند که به طور عادی هم‌زمان می‌توانند در هر زبانی وجود داشته باشند. از رهگذر دستوری‌شدگی امکانات دستوری از منابع واژگانی به زبان اضافه می‌شوند. از

شاید این پرسش در نگاه نخست به نظر بیش از اندازه «بی‌معنا» بیاید؛ زیرا در برابر آن این گزاره به ظاهر بدیهی مطرح می‌شود که از آنجا که هر انسانی از مادری زاده شده است و این مادر نیز زبانی دارد؛ بنابراین هر...

جمع «- ات»، یا اصطلاحاً «جمعِ مؤنّثِ سالم»، یکی از اقسامِ سه‌گانه‌ی جمع در زبانِ عربی است. این نوع جمع به چند دسته‌ی خاص از واژه‌ها اختصاص دارد که مهمترینِ آنها از این قرارند:

ابن ندیم در شرح حال ابوالقاسم عیسی بن علی بن عیسی بن داود جرّاح می‌نویسد کتابی در لغت فارسی دارد [کتاب فی اللغة الفارسیة] (ابن ندیم 1350: 143). پدر عیسی بن علی، یعنی علی بن عیسی سه بار وزیر مقتدر

شادروان استاد مجتبی مینوی در چاپی که از ترجمه‌ی سیرت جلال الدین مینکبرنی کرده است در عنوان پشت جلد کتاب نام مصنّف عربی کتاب را شهاب الدین محمد خُرَندزیِ زَیدَریِ نَسَوی آورده است و در مقدمه‌ی

در این بررسی عمدتاً مقایسه‌ی عناصر دستوری و ساختارها و بافتهای زبانی مورد نظر بوده است. در این عرصه، به شناسه‌های اسمی؛ وندهای وصفی؛ کنایات (ضمیر شخصی، ضمیر مشترک، ضمیر اشاره، ضمیر

پرسشی که در عنوان گفتار خود مطرح می‌کنم و تقریباً شبیه به پرسش خانم جولی اسکات میثمی در سال 1999 است، شاید بی تناسب و نابجا به نظر آید، زیرا طبیعی است که اگر در ایران کتابی به فارسی تألیف شود،

یکی از تحولات ادبی و مذهبی محسوس در دوره صفوی تألیف کتاب‌هایی به زبان فارسی یا ترجمه آنها از عربی بود که این امر متأثر از حرکت تبلیغی دینی بود که تقریباً هم‌زمان با آغاز دوره مورد نظر شروع شد.

پس از جنگ جهانی دوم، طرح تأسیس دولت‌های نوگرا و گشودن عرصه‌های مناسب برای تجدّدگراییِ ملّت‌ها مطرح شد. سپس، این پرسش پیش آمد که چرا در کشورهای غیرغربی پیشرفت‌های اقتصادی چشمگیر نیست.