يکي خوب کردار، خوش خوي بود شاعر : سعدي که بد سيرتان را نکو گوي بود يکي خوب کردار، خوش خوي بود که باري حکايت کن از سرگذشت به خوابش کسي ديد چون در گذشت چو بلبل به صوتي...

گدايي شنيدم که در تنگ جاي شاعر : سعدي نهادش عمر پاي بر پشت پاي گدايي شنيدم که در تنگ جاي که رنجيده دشمن نداند ز دوست ندانست بيچاره درويش کوست بدو گفت سالار عادل عمر...

کسي مشکلي برد پيش علي شاعر : سعدي مگر مشکلش را کند منجلي کسي مشکلي برد پيش علي جوابش بگفت از سر علم و راي امير عدو بند مشکل گشاي بگفتا چنين نيست يا باالحسن شنيدم...

شنيدم که در خاک وخش از مهان شاعر : سعدي يکي بود در کنج خلوت نهان شنيدم که در خاک وخش از مهان که بيرون کند دست حاجت به خلق مجرد به معني نه عارف به دلق در از ديگران...

يکي بربطي در بغل داشت مست شاعر : سعدي به شب در سر پارسايي شکست يکي بربطي در بغل داشت مست بر سنگدل برد يک مشت سيم چو روز آمد آن نيکمرد سليم تو را و مرا بربط و سر شکست...

شنيدم که در دشت صنعا جنيد شاعر : سعدي سگي ديد بر کنده دندان صيد شنيدم که در دشت صنعا جنيد فرومانده عاجز چو روباه پير ز نيروي سر پنجه‌ي شير گير لگد خوردي از گوسفندان...

شنيدم که لقمان سيه‌فام بود شاعر : سعدي نه تن‌پرور و نازک اندام بود شنيدم که لقمان سيه‌فام بود زبون ديد و در کار گل داشتش يکي بنده‌ي خويش پنداشتش به سالي سرايي ز بهرش...

يکي را چو سعدي دلي ساده بود شاعر : سعدي که با ساده رويي در افتاده بود يکي را چو سعدي دلي ساده بود ز چوگان سختي بخستي چو گوي جفا بردي از دشمن سختگوي ز ياري به تندي...

عزيزي در اقصاي تبريز بود شاعر : سعدي که همواره بيدار و شب خيز بود عزيزي در اقصاي تبريز بود بپيچيد و بر طرف بامي فگند شبي ديد جايي که دزدي کمند ز هر جانبي مرد با چوب...

گروهي برآنند از اهل سخن شاعر : سعدي که حاتم اصم بود، باور مکن گروهي برآنند از اهل سخن که در چنبر عنکبوتي فتاد برآمد طنين مگس بامداد مگس قند پنداشتش قيد بود همه...