بر سر افتادم چه مي‌تازي مرا سوختي جانم چه مي‌سازي مرا بوک بر گيري و بنوازي مرا در رهت افتاده‌ام بر بوي آنک بر نخيزم گر بيندازي مرا ليک مي‌ترسم که هرگز تا ابد آمدم تا چاره‌اي سازي مرا بنده‌ي بيچاره...

بدون شک همه رباعياتي که در مجموعه ها به نام خيام، فراهم آمده است نمي تواند از ابوالفتح عمربن ابراهيم خيامي ـ خيام ـ باشد. حتي رباعياتي که نام خيام در آنها آمده است و اغلب محققان آنان را اصيل پنداشته اند....

براي مقايسه مضمون رباعي ها، بايد ـ صرفنظر از شيوه و سبک بيان ـ به محتواي انديشه آنها پرداخت. زيرا که شيوه و سبک بيان رباعيات خيام «در نهايت فصاحت و بلاغت است و در سلاست و رواني مانند آب است ساده و از تصنع...

بدون شک رباعي و دو بيتي از قالب هاي کوتاه و دلنشين ايراني است، همان گونه که دو بيتي، زبان حال مردم عراق عجم بوده است ـ که به فهلويات مشهور بوده ـ رباعي يا چهارگانه زبان دل مردم خراسان بوده است. بزرگان...

از شعرای نام آور ایران در قرن ششم و هفتم هجری قمری، عطار نیشابوری است. وی در حدود سال 540 در روستای «کدکن» یا «شادیاخ» از کناره‏های نیشابور، دیده به جهان گشود. پدر و مادر او، افرادی صالح و ارادت‏مند خواجه...

شرح احوال فریدالدّین محمد عطّار نیشابوری، با وجود افسانه‏ها و کرامت‏های بسیاری که از او بر سرِ زبان‏هاست، در غباری از تیرگی فرو رفته است. او در حدود سال 540 هجری قمری، در کَدْکَن، یکی از روستاهای نیشابور...

‌[1] [2] و أمّا شيخ‌ عطّار كه‌ تمام‌ بحث‌ها، و مكاتبات‌ طرفين‌، روي‌ شعر او دور مي‌زند، فريد الدِّين‌ محمّد بن‌ ابراهيم‌ نيشابوري‌ است‌ كه‌ بنا به‌ گفتار صاحب‌ «أعيان‌ الشِّيعة‌» در أواخر عصر سلجوقيان‌...

در جای جای کشور پهناور ایران، کسانی را می‏توان یافت که اثر خاصی در فرهنگ و ادب این مرز و بوم گذاشته‏اند. خطّه عالم‏پرور نیشابور با پرورانیدن عالمان بزرگ و ادیبان نام‏آور، فرهنگ دوستی خویش را به رخ دیگر...

يکى از سرآمدان شعر و ادب فارسي، عطار نيشابورى است. مورخان و محققان، نام او را «محمد» و لقبش را «فريد الدين» و کنيه اش را «ابوحامد» نوشته اند. در اشعارش بيشتر به «عطار» تخلص نموده و گاهى هم «فريد» را که...