برای شکستن یک گردو، راه های بسیاری وجود دارد؛ یک راهش این است که آن را بالا ببری و محکم بر سنگی بکوبی. برای شکستن آدمی هم راه های فراوانی وجود دارد؛ یک راهش این است که مثل گردو او را بالا ببری و از همان بالا، پایین بکشی.
خداوند، گاه با کافران و منافقان همین رفتار را دارد. آنها را بالا می برد، به ظاهر توفیقاتی نصیب آنها می کند و به کارشان دامنه و توسعه می دهد؛ اما یکباره بساطشان را برمی چیند. این سخن خداست:
«اللّهُ یَسْتَهْزِئُ بِهِمْ.»
خداوند ایشان را استهزا می کند.
استهزا یعنی خُرد کردن. به مسخره کردن هم استهزا گفته می شود؛ چون باعث میشود طرف مقابل خُرد شود.
قرآن می گوید: خداوند آنان را خُرد خواهد کرد؛ اما چگونه؟
«وَیَمُدُّهُمْ فِی طُغْیَانِهِمْ یَعْمَهُونَ.» سوره ی بقره، آیه ی15.
دیده ای سفره را خوب می کشند تا باز و گسترده شود؟ خدا هم سفره ی آنان را باز و گشاده می کند؛ یعنی نردبان رشد و ترقی آن ها را بالا و بالاتر می برد تا آن ها خوب بالا بروند؛ آنگاه مثل کسی که از نخلی بالا رفته تا به رطبی دست پیدا کند، همین که دست را دراز می کند تا به شیرینی دست یابد، زیر پایش خالی می شود و سقوط می کند. خداوند هم با منافقان دقیقاً همین کار را می کند.
خداوند، گاه با کافران و منافقان همین رفتار را دارد. آنها را بالا می برد، به ظاهر توفیقاتی نصیب آنها می کند و به کارشان دامنه و توسعه می دهد؛ اما یکباره بساطشان را برمی چیند. این سخن خداست:
«اللّهُ یَسْتَهْزِئُ بِهِمْ.»
خداوند ایشان را استهزا می کند.
استهزا یعنی خُرد کردن. به مسخره کردن هم استهزا گفته می شود؛ چون باعث میشود طرف مقابل خُرد شود.
قرآن می گوید: خداوند آنان را خُرد خواهد کرد؛ اما چگونه؟
«وَیَمُدُّهُمْ فِی طُغْیَانِهِمْ یَعْمَهُونَ.» سوره ی بقره، آیه ی15.
دیده ای سفره را خوب می کشند تا باز و گسترده شود؟ خدا هم سفره ی آنان را باز و گشاده می کند؛ یعنی نردبان رشد و ترقی آن ها را بالا و بالاتر می برد تا آن ها خوب بالا بروند؛ آنگاه مثل کسی که از نخلی بالا رفته تا به رطبی دست پیدا کند، همین که دست را دراز می کند تا به شیرینی دست یابد، زیر پایش خالی می شود و سقوط می کند. خداوند هم با منافقان دقیقاً همین کار را می کند.
