دوش رفتم به سر کوي به نظاره‌ي دوست

دوش رفتم به سر کوي به نظاره‌ي دوست شاعر : سنايي غزنوي شب هزيمت شده ديدم ز دو رخساره‌ي دوست دوش رفتم به سر کوي به نظاره‌ي دوست ماه ديدم رهي و زهره سما کاره‌ي دوست از پي کسب شرف پيش بناگوش و لبش حرفهاي شکرين از دو شکر پاره‌ي دوست گوشها گشته شکر چين که همي ريخت ز نطق نز پي بلعجبي از پي نظاره‌ي دوست چشمهاي همه کس گشته تماشاگه جان شده شيران جهان ريشه‌اي از شاره‌ي دوست پيش يکتا مژه‌ي چشم چو آهوش ز ضعف دل عشاق جهان غمزه‌ي خونخواره‌ي دوست کرده...