ما خنده را به مردم بي‌غم گذاشتيم

ما خنده را به مردم بي‌غم گذاشتيم شاعر : صائب تبريزي گل را به شوخ چشمي شبنم گذاشتيم ما خنده را به مردم بي‌غم گذاشتيم چون کعبه دل به چشمه‌ي زمزم گذاشتيم قانع به تلخ و شور شديم از جهان خاک ما دست رد به سينه‌ي عالم گذاشتيم مردم به يادگار اثرها گذاشتند جز دست اختيار که بر هم گذاشتيم چيزي به روي هم ننهاديم در جهان از بيخودي ز دست همان دم گذاشتيم دادند اگر عنان دو عالم به دست ما از بهر يک دو دانه چو آدم گذاشتيم بي‌حاصلي نگر که حضور بهشت را ...