ما تازه روي چون صدف از دانه‌ي خوديم

ما تازه روي چون صدف از دانه‌ي خوديم شاعر : صائب تبريزي خرسند از محيط به پيمانه‌ي خوديم ما تازه روي چون صدف از دانه‌ي خوديم در کعبه‌ايم و ساکن بتخانه‌ي خوديم ما را غريبي از وطن خود نمي‌برد در خواب نوبهار ز افسانه‌ي خوديم از هوش مي‌رويم به گلبانگ خويشتن سنگي گرفته در پي ديوانه‌ي خوديم نوبت به کينه جويي دشمن نمي‌دهيم ورنه هماي گوشه‌ي ويرانه‌ي خوديم در بوم اين سياه دلان جغد مي‌شويم اميدوار گريه‌ي مستانه‌ي خوديم گرد گنه به چشمه‌ي کوثر نمي‌بريم...
شنبه، 6 فروردين 1390
تخمین زمان مطالعه:
موارد بیشتر برای شما
ما تازه روي چون صدف از دانه‌ي خوديم
ما تازه روي چون صدف از دانه‌ي خوديم
ما تازه روي چون صدف از دانه‌ي خوديم

شاعر : صائب تبريزي

خرسند از محيط به پيمانه‌ي خوديمما تازه روي چون صدف از دانه‌ي خوديم
در کعبه‌ايم و ساکن بتخانه‌ي خوديمما را غريبي از وطن خود نمي‌برد
در خواب نوبهار ز افسانه‌ي خوديماز هوش مي‌رويم به گلبانگ خويشتن
سنگي گرفته در پي ديوانه‌ي خوديمنوبت به کينه جويي دشمن نمي‌دهيم
ورنه هماي گوشه‌ي ويرانه‌ي خوديمدر بوم اين سياه دلان جغد مي‌شويم
اميدوار گريه‌ي مستانه‌ي خوديمگرد گنه به چشمه‌ي کوثر نمي‌بريم
در زير بار همت مردانه‌ي خوديمچون کوهکن به تيشه‌ي خود جان سپرده‌ايم
هر جا که مي‌رويم به کاشانه‌ي خوديمصائب ز فيض خانه بدوشي درين بساط


ارسال نظر
با تشکر، نظر شما پس از بررسی و تایید در سایت قرار خواهد گرفت.
متاسفانه در برقراری ارتباط خطایی رخ داده. لطفاً دوباره تلاش کنید.
مقالات مرتبط