ما در شکست گوهر يکدانه‌ي خوديم

ما در شکست گوهر يکدانه‌ي خوديم شاعر : صائب تبريزي سنگ ملامت دل ديوانه‌ي خوديم ما در شکست گوهر يکدانه‌ي خوديم ما غافلان به خواب ز افسانه‌ي خوديم چون بلبل از ترانه‌ي خود مست مي‌شويم چون لاله دلسياه ز پيمانه‌ي خوديم در خون نشسته‌ايم ز رنگيني خيال هر چند سيل گوشه‌ي ويرانه‌ي خوديم گيريم گل در آب به تعمير ديگران مشغول خاکبازي طفلانه‌ي خوديم دست فلک کبود شد از گوشمال و ما هر جا رويم معتکف خانه‌ي خوديم ما چون کمان ز گوشه نشيني درين بساط تا...