عقل را در رهت قدم برسيد

عقل را در رهت قدم برسيد شاعر : عطار هر چه بودش ز بيش و کم برسيد عقل را در رهت قدم برسيد چون به سر مي‌نشد قلم برسيد قصه‌ي تو همي نبشت دلم در همه کاينات غم برسيد دلم از بس که خورن بخورد از او در دو چشمم ز گريه نم برسيد بي‌تو از بس که چشم من بگريست چون به نامت رسيد دم برسيد جان همي خواند عهدنامه‌ي تو زود بگسست و زير و بم برسيد دل چو بنواخت ارغنون وصال نقش مطلق شد و درم برسيد در دم دل ز نقش سکه‌ي عشق ره به سر مي‌نشد قلم برسيد ...