هر که زو داد يک نشاني باز

هر که زو داد يک نشاني باز شاعر : عطار ماند محجوب جاوداني باز هر که زو داد يک نشاني باز يا تو هم چون دهي نشاني باز چون کس از بي نشان نشان دهدت گو ز سر گير زندگاني باز مرده دل گر ازو نشان طلبد نتوان يافت جز نهاني باز چون جمالي است بي نشان جاويد بانگ آيد به لن‌تراني باز ارني گر بسي خطاب کني شود از مرکز معاني باز من گرفتم که اين همه پرده چون ببيني کجاش داني باز چون تو بيگانه وار زيسته‌اي رسته‌ام از جهان فاني باز پس رونده که کرد...

شنبه، 6 فروردين 1390

تخمین زمان مطالعه:

موارد بیشتر برای شما

هر که زو داد يک نشاني باز

شاعر : عطار

ماند محجوب جاوداني باز		هر که زو داد يک نشاني باز
يا تو هم چون دهي نشاني باز		چون کس از بي نشان نشان دهدت
گو ز سر گير زندگاني باز		مرده دل گر ازو نشان طلبد
نتوان يافت جز نهاني باز		چون جمالي است بي نشان جاويد
بانگ آيد به لن‌تراني باز		ارني گر بسي خطاب کني
شود از مرکز معاني باز		من گرفتم که اين همه پرده
چون ببيني کجاش داني باز		چون تو بيگانه وار زيسته‌اي
رسته‌ام از جهان فاني باز		پس رونده که کرد دعوي آنک
ماند از اندک از معاني باز		خود چو در ره فتوح ديد بسي
همه گشتند بر گماني باز		گرچه کردند از يقين دعوي
نبود راه آن جهاني باز		هر که را اين جهان ز راه ببرد
ننگري جز به سرگراني باز		تو اگر عاشقي به هر دو جهان
که ستاني اگر تواني باز		جان مده در طريق عشق چنان
ندهي ور دهي ستاني باز		خود ز جان دوستي تو هرگز جان
پيش آيد به جان فشاني باز		گر چو پروانه عاشقي که به صدق
خبري گر به من رساني باز		چه بود اي دل فرو رفته
اين گره کن به مهرباني باز		تا کجايي چه مي‌کني چوني
راه يابد به خوش بياني باز		گر ز عطار بشنوي تو سخن