وقت آن آمد که ما آن ماه را مهمان کنيم

وقت آن آمد که ما آن ماه را مهمان کنيم شاعر : عطار پيش او شکرانه جان خويش را قربان کنيم وقت آن آمد که ما آن ماه را مهمان کنيم وانگهي بر خاک راهش ديده خون‌افشان کنيم چون ز راه اندر رسد ما روي بر راهش نهيم گر همه جان است ايثار ره جانان کنيم هرچه در صد سال گرد آورده باشيم اين زمان آتشي از دل برافروزيم و جان بريان کنيم گر نباشد ماحضر چيزي نينديشيم از آن باده چون از عشق باشد جام او از جان کنيم شمع چون از سينه سوزد نقل از چشم آوريم کز تف او عقل...