اي آفتاب رويت از غايت نکويي

اي آفتاب رويت از غايت نکويي شاعر : عطار افزون ز هرچه داني برتر ز هرچه گويي اي آفتاب رويت از غايت نکويي دو کون مست گردد از غايت نکويي گر نيکويي رويت يک ذره رخ نمايد در چشم جان نيايد مثلت به خوبرويي يارب چه آفتابي کاندر دو کون هرگز از خون عاشقانت روي زمين بشويي چون از کمال غيرت بر جان کمين گشايي وانگه ز خود فنا شو گر مرد راه اويي عطار در ره او از هر دو کون بگذر