هرکه بر پسته‌ي خندان تو دندان دارد

هرکه بر پسته‌ي خندان تو دندان دارد شاعر : عطار جان کشد پيش لب لعل تو گر جان دارد هرکه بر پسته‌ي خندان تو دندان دارد چشم سوزن که درو چشمه‌ي حيوان دارد شکر و پسته‌ي خندان تو مي‌داني چيست ديده از پسته‌ي خندان تو گريان دارد هرکه را پسته‌ي خندان تو از ديده بشد که بسي زير نمک پسته‌ي خندان دارد لب خندان تو از تنگ دلي پر نمک است پس لبت سوخته‌اي را بچه سوزان دارد پسته را زير نمک از لب تو سوخت جگر که لب چون شکرت شور نمکدان دارد شکر از پسته‌ي شيرين...