پادشاهي بود نيکو شيوه‌اي

پادشاهي بود نيکو شيوه‌اي شاعر : عطار چاکري را داد روزي ميوه‌اي پادشاهي بود نيکو شيوه‌اي گفتيي خوشتر نخورد او زان طعام ميوه‌ي او خوش همي‌خورد آن غلام پادشا را آرزو مي‌کرد آن از خوشي کان چاکرش مي‌خورد آن زانک بس خوش مي‌خوري اين خوش طعام گفت يک نيمه بمن ده‌اي غلام تلخ بود،ابرو از آن درهم کشيد داد شه را ميوه و شه چون چشيد وين چنين تلخي چنان شيرين که کرد گفت هرگز اي غلام اين خود که کرد چون ز دستت تحفه ديدم صد هزار آن رهي با شاه گفت اي...
شنبه، 6 فروردين 1390
تخمین زمان مطالعه:
موارد بیشتر برای شما
پادشاهي بود نيکو شيوه‌اي
پادشاهي بود نيکو شيوه‌اي
پادشاهي بود نيکو شيوه‌اي

شاعر : عطار

چاکري را داد روزي ميوه‌ايپادشاهي بود نيکو شيوه‌اي
گفتيي خوشتر نخورد او زان طعامميوه‌ي او خوش همي‌خورد آن غلام
پادشا را آرزو مي‌کرد آناز خوشي کان چاکرش مي‌خورد آن
زانک بس خوش مي‌خوري اين خوش طعامگفت يک نيمه بمن ده‌اي غلام
تلخ بود،ابرو از آن درهم کشيدداد شه را ميوه و شه چون چشيد
وين چنين تلخي چنان شيرين که کردگفت هرگز اي غلام اين خود که کرد
چون ز دستت تحفه ديدم صد هزارآن رهي با شاه گفت اي شهريار
بازدادن را ندانم شيوه‌ايگر ز دستت تلخ آمد ميوه‌اي
کي به يک تلخي مرا رنجي رسدچون ز دستت هر دمم گنجي رسد
کي مرا تلخي کند از دست توچون شدم در زير محنت پست تو
تو يقين مي‌دان کن آن گنج است بسگر ترا در راه او رنجست بس
چون کني تو، چون چنين بنهاده استکار او بس پشت و روي افتاده است
لقمه‌ي بي خون دل کي خورده‌اندپختگان چون سر به راه آورده‌اند
بي‌جگر نان تهي نشکسته‌اندتا که بر نان و نمک بنشسته‌اند


ارسال نظر
با تشکر، نظر شما پس از بررسی و تایید در سایت قرار خواهد گرفت.
متاسفانه در برقراری ارتباط خطایی رخ داده. لطفاً دوباره تلاش کنید.
مقالات مرتبط