يافتند آن بت که نامش بود لات

يافتند آن بت که نامش بود لات شاعر : عطار لشگر محمود اندر سومنات يافتند آن بت که نامش بود لات ده رهش هم سنگ زر مي‌خواستند هندوان از بهر بت برخاستند آتشي برکرد و حالي...
شنبه، 6 فروردين 1390
تخمین زمان مطالعه:
موارد بیشتر برای شما
يافتند آن بت که نامش بود لات
يافتند آن بت که نامش بود لات
يافتند آن بت که نامش بود لات

شاعر : عطار

لشگر محمود اندر سومناتيافتند آن بت که نامش بود لات
ده رهش هم سنگ زر مي‌خواستندهندوان از بهر بت برخاستند
آتشي برکرد و حالي سوختشهيچ گونه شاه مي‌نفروختش
زر به از بت، مي‌ببايستش فروختسرکشي گفتش نمي‌بايست سوخت
بر سر آن جمع گويد کردگارگفت ترسيدم که در روز شمار
زانک هست آن بت تراش اين بت فروشآزر و محمود را داريد گوش
وآن بت آتش پرستان را بسوختگفت چون محمود آتش برفروخت
خواست شد از دست حالي رايگانشبيست من جوهر بيامد از ميانش
وز خداي من مکافات اين بودشاه گفتا لايق لات اين بود
تا چو بت در پا نه افتي در به دربشکن آن بتها که داري سر به سر
تا بسي جوهر فرو ريزد ز پوستنفس چون بت را بسوز از شوق دوست
از بلي گفتن مکن کوتاه دستچون به گوش جان شنيدستي الست
از بلي سر درمکش زين بيش توبسته‌اي عهد الست از پيش تو
کي شود انکارآن کردي درستچون بدو اقرار آوردي درست
پس به آخر کرده انکار الستاي به اول کرده اقرار الست
چون تواني شد در آخر عاق توچون در اول بسته‌اي ميثاق تو
هرچ پذرفتي وفا کن، کژ مبازناگزيرت اوست، پس با او بساز


ارسال نظر
با تشکر، نظر شما پس از بررسی و تایید در سایت قرار خواهد گرفت.
متاسفانه در برقراری ارتباط خطایی رخ داده. لطفاً دوباره تلاش کنید.
مقالات مرتبط