چشم به منزله «بند» نشستنگاه است، هر كه را خواب درربايد كنترل از دست دهد. و اين كلام از استعاره هاي شگفت است. گويي نشستنگاه را ب

امام علی علیه السّلام فرمودند:
الْعَيْنُ وِكَاءُ السَّهِ و هذه من الاستعارات العجيبة كأنه شبه السه بالوعاء و العين بالوكاء فإذا أطلق الوكاء لم ينضبط الوعاء و هذا القول في الأشهر الأظهر من كلام النبي صلى الله عليه واله و قد رواه قوم لأمير المؤمنين عليه السلام و ذكر ذلك المبرد في كتاب المقتضب في باب اللفظ بالحروف و قد تكلمنا على هذه الاستعارة في كتابنا الموسوم بمجازات الآثار النبوية؛

امام علی (علیه السّلام) در ضمن سخنانی فرمودند: او فرمانروایی امور مردم را به دست گرفت، پس آنان را سامان داد و خود پایمردی کرد ت

امام علی علیه السّلام فرمودند:
فِی کَلَامٍ لَهُ وَ وَلِیَهُمْ وَالٍ فَأَقَامَ وَ اسْتَقَامَ حَتَّى ضَرَبَ الدِّینُ بِجِرَانِهِ ؛

زماني سخت در انتظار مردم است كه توانگران از بخل، آنچه را در دست دارند به دندان گيرند در حالي كه چنين دستوري ندارند.

امام علی علیه السّلام فرمودند:
يَأْتِي عَلَى النَّاسِ زَمَانٌ عَضُوضٌ يَعَضُّ الْمُوسِرُ فِيهِ عَلَى مَا فِي يَدَيْهِ وَ لَمْ يُؤْمَرْ بِذَلِكَ قَالَ اللَّهُ سُبْحَانَهُ وَ لا تَنْسَوُا الْفَضْلَ بَيْنَكُمْ تَنْهَدُ فِيهِ الْأَشْرَارُ وَ تُسْتَذَلُّ فِيهِ الْأَخْيَارُ وَ يُبَايِعُ الْمُضْطَرُّونَ وَ قَدْ نَهَى رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه واله عَنْ بَيْعِ الْمُضْطَرِّينَ ؛

چه بسيار كسان كه از تعريف ديگران فريفته شوند.

امام علی علیه السّلام فرمودند:
رُبَّ مَفْتُونٍ بِحُسْنِ الْقَوْلِ فِيهِ ؛

دنيا براي دنيا آفريده نشده بلكه براي آخرت است.

امام علی علیه السّلام فرمودند:
الدُّنْيَا خُلِقَتْ لِغَيْرِهَا وَ لَمْ تُخْلَقْ لِنَفْسِهَا ؛

بني اميّه را مهلتي است كه در آن مي تازند گرچه ميانشان اختلاف افتد، آنگاه كفتارها (فرومايگان) به جنگشان روند و به زمينشان افكنند

امام علی علیه السّلام فرمودند:
إِنَّ لِبَنِي أُمَيَّةَ مِرْوَداً يَجْرُونَ فِيهِ وَ لَوْ قَدِ اخْتَلَفُوا فِيمَا بَيْنَهُمْ ثُمَّ كَادَتْهُمُ الضِّبَاعُ لَغَلَبَتْهُمْ و المرود هاهنا مفعل من الإرواد و هو الإمهال و الإنظار و هذا من أفصح الكلام و أغربه فكأنه عليه السلام شبه المهلة التي هم فيها بالمضمار الذي يجرون فيه إلى الغاية فإذا بلغوا منقطعها انتقض نظامهم بعدها ؛

امام علی(علیه السّلام) در ستایش انصار (یاران پیامبر که در مدینه ایمان آوردند) فرمودند: به خدا سوگند، ایشان اسلام را با توانگری،

امام علی علیه السّلام در ستایش انصار (یاران پیامبر که در مدینه ایمان آوردند) فرمودند:
هُمْ وَ اللَّهِ رَبُّوا الْإِسْلَامَ کَمَا یُرَبَّى الْفَلُوُّ مَعَ غِنَائِهِمْ بِأَیْدِیهِمُ السِّبَاطِ وَ أَلْسِنَتِهِمُ السِّلَاطِ ؛

نشانه ايمان، گزينش راستگويي بر دروغگويي است آنجا كه راستي به زيانت و دروغ به سودت باشد. ديگر آنكه بيش از داناييت سخن مگو، و سوم

امام علی علیه السّلام فرمودند:
عَلَامَةُ الْإِيمَانِ أَنْ تُؤْثِرَ الصِّدْقَ حَيْثُ يَضُرُّكَ عَلَى الْكَذِبِ حَيْثُ يَنْفَعُكَ وَ أَنْ لَا يَكُونَ فِي حَدِيثِكَ فَضْلٌ عَنْ عِلْمِكَ وَ أَنْ تَتَّقِيَ اللَّهَ فِي حَدِيثِ غَيْرِكَ؛

گاه «تقدير» بر «تدبير» غلبه كند تا آنجا كه گاهي آفت در تدبير آيد. اين معني پيشتر در روايتي با الفاظ ديگر آورده شد.

امام علی علیه السّلام فرمودند:
يَغْلِبُ الْمِقْدَارُ عَلَى التَّقْدِيرِ حَتَّى تَكُونَ الْآفَةُ فِي التَّدْبِيرِ و قد مضى هذا المعنى فيما تقدم برواية تخالف هذه الألفاظ؛ گاه «تقدير» بر «تدبير» غلبه كند تا آنجا كه گاهي آفت در تدبير آيد. اين معني پيشتر در روايتي با الفاظ ديگر آورده شد.

بدگويي پشت سر ديگران، سلاح ناتوانهاست.

امام علی علیه السّلام فرمودند:
الْغِيبَةُ جُهْدُ الْعَاجِزِ؛