آن كه مصيبتهاي كوچك را بزرگ شمارد خداوند او را به مصيبتهاي بزرگ مبتلا كند.

امام علی علیه السّلام فرمودند:
مَنْ عَظَّمَ صِغَارَ الْمَصَائِبِ ابْتَلَاهُ اللَّهُ بِكِبَارِهَا ؛

هيچ شهري براي تو بهتر از شهر ديگر نيست. بهترينِ شهرها آنجاست كه پذيرايت باشد.

امام علی علیه السّلام فرمودند:
لَيْسَ بَلَدٌ بِأَحَقَّ بِكَ مِنْ بَلَدٍ خَيْرُ الْبِلَادِ مَا حَمَلَكَ ؛

و الفند المنفرد من الجبال ؛

حضرت علی (علیه السّلام) به هنگام شنیدن خبر شهادت مالک اشتر فرمودند:
مَالِکٌ وَ مَا مَالِکٌ وَ اللَّهِ لَوْ کَانَ جَبَلًا لَکَانَ فِنْداً (وَ لَوْ کَانَ حَجَراً لَکَانَ صَلْداً) لَا یَرْتَقِیهِ الْحَافِرُ وَ لَا یُوفِی عَلَیْهِ الطَّائِرُ و الفند المنفرد من الجبال ؛

كارِ «اندك» ولي مداوم، برتر از كارِ «زياد» خستگي آور است.

امام علی علیه السّلام فرمودند:
قَلِيلٌ مَدُومٌ عَلَيْهِ خَيْرٌ مِنْ كَثِيرٍ مَمْلُولٍ مِنْهُ ؛

چه بسيار تصميمهاي روز كه خواب بر باد دهد.

امام علی علیه السّلام فرمودند:
مَا أَنْقَضَ النَّوْمَ لِعَزَائِمِ الْيَوْمِ ؛

دو كلمه از قرآن «زهد» را تفسير كند. خداوند فرمايد: «تا بر آنچه از دست داده ايد تأسّف مخوريد، و بدانچه دست يافته ايد شادمان نگرد

امام علی علیه السّلام فرمودند:
الزُّهْدُ كُلُّهُ بَيْنَ كَلِمَتَيْنِ مِنَ الْقُرْآنِ قَالَ اللَّهُ سُبْحَانَهُ (لِكَيْلا تَأْسَوْا عَلى ما فاتَكُمْ وَ لا تَفْرَحُوا بِما آتاكُمْ) وَ مَنْ لَمْ يَأْسَ عَلَى الْمَاضِي وَ لَمْ يَفْرَحْ بِالْآتِي فَقَدْ أَخَذَ الزُّهْدَ بِطَرَفَيْهِ؛

حكمرانيها ميدانِ مسابقه مردان است.

امام علی علیه السّلام فرمودند:
الْوِلَايَاتُ مَضَامِيرُ الرِّجَالِ؛

طرفت را بیازمای، چه بسا از بوته آزمایش خوب بیرون نیاید و در نتیجه باید او را دشمن بداری. بعضی این حدیث را از پیامبر اکرم - درود

امام علی علیه السّلام درباره دوست یابی فرمودند:

خداوند هرگز درِ «شكرگزاري» را به روي بنده اي نگشايد و درِ «گشايش» را بندد، يا درِ «دعا» را بگشايد و درِ «اجابت» را بندد، يا درِ

امام علی علیه السّلام فرمودند:
مَا كَانَ اللَّهُ لِيَفْتَحَ عَلَى عَبْدٍ بَابَ الشُّكْرِ وَ يُغْلِقَ عَنْهُ بَابَ الزِّيَادَةِ وَ لَا لِيَفْتَحَ عَلَى عَبْدٍ بَابَ الدُّعَاءِ وَ يُغْلِقَ عَنْهُ بَابَ الْإِجَابَةِ وَ لَا لِيَفْتَحَ لِعَبْدٍ بَابَ التَّوْبَةِ وَ يُغْلِقَ عَنْهُ بَابَ الْمَغْفِرَةِ؛

سزاوارترينِ مردم به بزرگواري كسي است كه ريشه بزرگواري در اوست و تبار او از بزرگوارانند.

امام علی علیه السّلام فرمودند:
أَوْلَى النَّاسِ بِالْكَرَمِ مَنْ عَرَّقَتْ بِهِ الْكِرَامُ؛