حسادت نتيجه اى جز زيان و ناراحتى كه دلت را سست و تنت را بيمار مى گرداند به بار نمى آورد.

امام على علیه السّلام فرمودند:
اَلحَسَدُ لايَجلِبُ إِلاّ مَضَرَّةً وَغَيظا يوهِنُ قَلبَكَ وَيَمرِضُ جِسمَكَ؛

آفرين بر حسادت! چه عدالت پيشه است! پيش از همه صاحب خود را مى كشد.

امام على علیه السّلام فرمودند:
لِلّهِ دَرُّ الحَسَدِ ما اَعدَلَهُ! بَداَ بِصاحِبِهِ فَقَتلَهُ؛

قرآن ثروتي است که پس از او ثروتي نيست و فقر و گرفتاري اي بعد از آن وجود ندارد.

امام علی علیه السّلام فرمودند:
القرآن غني لا غني دونه و لا فقر بعده.

سپس خداوند قرآن را بر پيامبر - صلّي الله عليه و آله - نازل فرمود، قرآن نوري است که خاموشي ندارد، چراغي است که درخشندگي آن زوال

امام علی علیه السّلام فرمودند:
ثم انزل عليه (انزل علي نبيه محمد) الکتاب نوراً لا تطفاً مصابيحه و سراجاً لا يخبوا توقُّدُهُ و بحراً ليدرک قعرُهُ و منهاجاً لا يُضل نهجه و شعاعاً لايظلم ضَوؤُهُ و فرقاناً لا يخمه برهانه و تبياناً لا تهدم ارکانه.

همانا خداوند سبحان کتابي هدايت گر فرستاد که خير و شر را آشکارا در آن بيان فرمود.

امام علی علیه السّلام فرمودند:
ان الله سبحانه انزل کتاباً هادياً بيّنَ فيه الخير و الشرّ.

اسراف، نعمت فراوان را نابود مي سازد.

امام علی علیه السّلام فرمودند:
الاسرافُ يُفنِي الجَزيلَ.

زياده‌روي، مقدمه فقر و تنگدستي است.

امام علی علیه السّلام فرمودند:
التّبذيرُ عنوانُ الفاقَة.

واي بر اسراف‌كار كه چقدر از مصحلت خويش و اصلاح كار خود، دور است.

امام علی علیه السّلام فرمودند:
وَيْحَ الْمُسرِفَ ما أبعدَه عن صَلاح نَفسه و استدراك أمره.

هر كس در توانگري و تهيدستي، ميانه‌روي را پيشه خود سازد، خود را براي گرفتاري‌هاي روزگار آماده كرده است.

امام علی علیه السّلام فرمودند:
مَنْ اقتصَدَ فِي الغِني و الفقر استعدَّ لنوائِب الدَّهر.

هر كس بيش از حد در طلب دنيا برآيد، فقير ازدنيا مي‌رود.

امام علی علیه السّلام فرمودند:
مَنْ أسرف في طَلبِ الدّنيا ماتَ فَقيراً.