آنچه نمى شايد آشكارا انجام دهى ، در نهان نيز انجام مده .

امام علی علیه السّلام فرمودند:
ما لا يَنبَغي أن تَفعَلَهُ فِى الجَهرِ فَلا تَفعَلهُ فِى السِّرِّ ؛

چه بسيارند برادران در هنگام [پُرى] كاسه [اقبال دنيا به آدمى]، و چه اندك اند به هنگام پيشامدهاى روزگار !

امام علی علیه السّلام فرمودند:
ما أكثَرَ الإخوانَ عِندَ الجِفانِ ، وَ أقَلَّهُم عِندَ حادِثاتِ الزَّمانِ ؛

انسان به زيورى زيباتر از جوان مردى آراسته نشد .

امام علی علیه السّلام فرمودند:
ما تَزَيَّنَ الإنسانُ بِزينَةٍ أجمَلَ مِنَ الفُتُوَّةِ ؛

هرگز كسى را براى افشاى رازم سرزنش نكردم ؛ چرا كه خود [در نگهدارى آن] از او نابردبارتر بودم .

امام علی علیه السّلام فرمودند:
ما لُمتُ أحَدا عَلى إذاعَةِ سِرّي اِذكُنتُ بِهِ أضيَقَ مِنهُ ؛

ملاك [نيكى] كارها ، فرجام نيك آنهاست .

امام علی علیه السّلام فرمودند:
مِلاكُ الأُمُورِ حُسنُ الخَواتِمِ ؛

فاش كننده زشتى مانند انجام دهنده آن است .

امام علی علیه السّلام فرمودند:
مُذيعُ الفاحِشَةِ كَفاعِلِها ؛

[تحمّل] تلخى نااميدى بهتر از زارى كردن نزد مردم است .

امام علی علیه السّلام فرمودند:
مَرارَةُ اليَأسِ خَيرٌ مِنَ التَّضَرُّعِ إلَى النّاسِ ؛

نشست هاى بيهوده ، ايمان را تباه مى كند .

امام علی علیه السّلام فرمودند:
مَجالِسُ اللَّهوِ تُفسِدُ الإيمانَ ؛

حكايت دنيا ، حكايت سايه توست : اگر بِايستى ، مى ايستد و اگر دنبالش كنى ، دور مى شود .

امام علی علیه السّلام فرمودند:
مَثَلُ الدُّنيا كَظِلِّكَ إن وَقَفتَ وَقَفَ وَ إن طَلَبتَهُ بَعُدَ ؛

پيشينيان شما از ايـن رو بـه هـلاكت و تباهى در افتادند كه مردمان را از حقّ (شان) بازداشتند و آنان (ناچار با رشوه) آن را خريدند و

امام على عليه السّلام فرمودند:
انّما أهلَكَ مَن كانَ قَبلَكُم أنَّهُم مَنَعُوا الناسَ الحَقَّ فاشتَرَوهُ ، وأخَذُوهُم بالباطِلِ فاقتَدَوهُ .