امام حسین علیه السلام در نامه اش به کوفیان نوشتند: به جان خودم سوگند، امام و پیشوا کسى نیست مگر آن که بر اساس کتاب خدا حکومت ک

امام حسین علیه السلام در نامه شان به کوفیان نوشتند:
فَلَعَمْری، ما الإمامُ إلّا الحاکمُ بالکِتابِ، القائمُ بالقِسْطِ، الدّائنُ بِدِینِ الحَقِّ ، الحابِسُ نَفْسَهُ على ذاتِ اللّه؛

[یعنى] شناخت مردم هر زمان نسبت به امامى که اطاعتش بر آنان واجب است.

هنگامى که ازامام حسین علیه السلام درباره شناخت خدا سؤال شد، حضرت فرمودند:
مَعرفةُ أهلِ کُلِّ زمانٍ إمامَهُمُ الّذی یَجِبُ عَلَیهِمْ طاعَتُهُ؛

بر رسول خدا صلى الله عليه و آله وارد شدم . ابن ابى كعب در خدمت ايشان بود . پيامبر خدا صلى الله عليه و آله به من فرمودند

امام حسين علیه السّلام فرمودند:

خدايا! من در حال بى نيازى نيازمندم ؛ پس چگونه در حال فقر نيازمند [تو] نباشم ؟

امام حسين علیه السّلام فرمودند:
إلهي أنا الفَقيرُ في غِنايَ فَكَيفَ لاأكونُ فَقيرا في فَقري؛

آن گاه كه برپا دارنده عدالت (امام مهدى عليه السلام) قيام كند ، عدالتش نيكوكار و بدكار را فرا گيرد .

امام حسين علیه السّلام فرمودند:
إذا قامَ قائِمُ العَدلِ وَسِعَ عَدلُهُ البِرَّ و الفاجِرَ ؛

هر كه از اظهار نظر درماند و راه چاره درمانده اش كند ، نرمى و مدارا كليد او باشد .

امام حسين علیه السّلام فرمودند:
مَن أحجَمَ عَنِ الرَّأي و عَيِيَت بِهِ الحِيَلُ ، كانَ الرِّفقُ مِفتاحُهُ ؛

هركه با خشم خدا ، خواهان خشنودى مردم باشد ، خداوند او را به مردم وامى گذارد .

امام حسين علیه السّلام فرمودند:
مَن طَلَبَ رِضَى النّاسِ بِسَخَطِ اللّه ِ وَكَلَهُ اللّه ُ إلَى النّاسِ ؛

هر كه خوش دارد مرگش به تأخير افتد و روزى اش افزون شود . با خويشانش پيوند برقرار كند .

امام حسين علیه السّلام فرمودند:
مَن سَرَّهُ أن يُنسَأَ في أَجَلِهِ و يُزادَ في رِزقِهِ فَليَصِلْ رَحِمَهُ ؛

اى خواهرم ! مرا در نماز شب فراموش نكن .

امام حسين علیه السّلام فرمودند:
يا أُختاه لاتَنسيني في نافِلَةِ اللَّيلِ ؛

بر هيچ چشم مؤمنى روا نيست كه ببيند خدا نافرمانى مى شود و چشم خود را فرو بندد، مگر آن كه آن وضع را تغيير دهد.

امام حسين علیه السّلام فرمودند:
لايَحِلُّ لِعَينٍ مُؤمِنَةٍ تَرَى اللّه َ يُعصى فَتَطرِفَ حَتّى تَغَيِّرَهُ ؛