امام باقر علیه‏ السلام می فرمایند: امام حسن علیه‏ السلام فرمودند:
اِنّى لاََسْتَحْیى مِنْ رَبّىِ اَنْ أَلْقاهُ وَ لَمْ أَمْشِ اِلى بَیْتِهِ.

امام باقر علیه‏ السلام فرمودند:
کانَ الْحَسَنُ علیه‏ السلام کَثیرَ الاِْجْتِهادِ فى الْعِبادَةِ وَ التَّصَدُّقِ.

سلمى کنیز امام باقر علیه ‏السلام مى‏ گوید: برادران آن حضرت نزد او مى‏ آمدند و از محضرش خارج نمى‏شدند مگر اینکه آنان را غذاى گوارا مى‏خورانید و لباسهاى نیکو مى‏پوشانید و بدانان درهمهاى نقره مى‏بخشید. در این باره با او سخن گفتم تا از این رفتار خویش بکاهد، ولى ایشان مى ‏فرمودند:
یا سَـلْمى ما حَسَنَـةُ الدُّنْـیا اِلاّ صِلَةَ الاْءخْوانِ وَ الْمَعارِفَ.

هیچ گاه از خانه امام باقر علیه ‏السلام شنیده نشد که به فقیر گفته شود: اى فقیر! خدایت برکت دهد یا گفته شود: اى فقیر این را بگیر، بلکه امام باقر علیه ‏السلام هماره مى ‏فرمودند:
سَمُّوهُمْ بِاَحْسَنِ أَسْمائِهِمْ.

سلیمان بن قرم درباره بخشش گسترده امام باقر علیه السلام مى‏‌گوید:
کانَ [الامام الباقر علیه السلام] لا یَمِلُّ مِنْ صِلَةِ اِخْوانِهِ وَ قاصِدیهِ وَ مُؤَمِّلیهِ وَ راجیهِ.

جابر بن عبداللّه‏ انصارى مى ‏گوید: پیامبراکرم صلى ‏الله‏ علیه ‏و‏آله به من فرمودند:
یُوشَکُ أَنْ تَبْقى حَتى تَلْقى وَلَدا لى مِنَ‏الْحُسَیْنِ یُقالُ لَهُ مُحَمَّدٌ، یَبْقَرُ الْعِلْمَ بَقْرا فَاِذا لَقیتَهُ فَاقْرَئْهُ مِنّى السَّلامَ.

ابوعبیده حذّاء (از یاران امام باقر علیه ‏السلام) مى‌‏گوید:
زامَلْتُ مَعَ أَبى جَعْفَرٍ علیه ‏السلام، فَکانَ إذا نَزَلَ یُریدُ حاجَةً ثُمَّ رَکِبَ فَصافَحَنى. قالَ فَقُلْتُ: کَأَنَّکَ تَرى فى هذا شَیْئا، قـالَ علیه ‏السلام: نَعَمْ اِنَّ الْمُـؤْمِنَ اِذا صافَحَ الْمُؤْمِنَ تَفَرَّقـا مِنْ غَیْرِ ذَنْبٍ؛

سعد بن خلف مى‏گوید:
کانَ أَبُوجَعْفَرٍ علیه ‏السلام اِذا عَطَسَ فَقیلَ لَهُ «یَرْحَمُکَ ‏اللّه‏ُ»، قالَ: «یَغْـفِرُاللّه‏ُ لَکُمْ وَ یَرْحَمُکُمْ » وَ اِذا عَطَسَ عِنْدَهُ اِنْسانٌ قالَ: «یَرْحَمُکَ اللّه‏ُ ».

افلح، غلام امام باقر علیه ‏السلام مى‏گوید:
کانَ [الامام الباقر علیه السلام] اِذا ضَحِکَ قالَ: «اَللّهُمَّ لا تَمْقُتْنى».

چون امام باقر علیه ‏السلام قصد سفر مى ‏کرد، خانواده ‏اش را در اتاقى گرد مى‏ آورد و می فرمودند:
اَللّهُمَّ اِنّى أَسْتَوْدِعُکَ الْغَداةَ نَفْسى وَ مالى وَاَهْلى وَ وُلْدى الشّاهِدَ مِنْهُمْ وَ الْغائِبَ، اَللّهُمَّ احْفَظْنا وَ احْفَظْ عَلَیْنا، اَللّهُمَّ اجْعَلْنا فى جِوارِکَ، اَللّهُمَ لا تَسْلُبْنا نِعْمَتَکَ وَ لا تُغَیِّرْ ما بِنا مِنْ عافیَتِکَ وَ فَضْلِکَ.