امام جواد(علیه السّلام) به يكى از دوستان خود نوشتند: ما همه در اين دنيا با هم آشناييم و با هم زندگى مى كنيم ولى هركس با دوستش ه

امام جواد علیه السّلام فرمودند:
وَ كَتَبَ ابُوجَعفَر الثانى علیه السّلام اِلى بَعضِ أوليائِهِ: اَمّا هذِهِ الدُّنيا فَإنّا فيها مُغْتَرِقُونَ وَلكِنْ مَنْ كانَ هَواهُ هَوى صاحِبِهِ ودانَ بِدينِهِ فَهُوَ مَعَهُ حَيْثُ كانَ، وَالاْخِرَةُ هِىَ دارُالقَرارِ؛

از رفاقت با تبهكار بپرهيز كه مانند شمشير، ظاهرى خوب واثرى زشت دارد.

امام جواد علیه السّلام فرمودند:
إيّاكَ وَ مُصاحَبَةَ الشَّريرِ فَاِنَّهُ كَالسَّيْفِ يَحْسُنُ مَنْظَرُهُ ويَقْبَحُ اَثَرُهُ؛

ناسپاسى نعمت سبب دشمنى است و هركس پاداش تو را با شكر نعمت بدهد، پس آنچه به تو داده است بيش از آن چيزى است كه از تو گرفته.

امام جواد علیه السّلام فرمودند:
كُفْرُ النِّعْمَةِ داعِيَةٌ لِلْمَقْتِ وَ مَنْ جازاكَ بِالشُّكْرِ فَقَدْ أعْطاكَ اَكْثَرَ مِمّا اَخَذَ مِنْكَ؛

هر كس قبل از آزمايش نسبت به چيزى اطمينان پيدا كند (بدون آگاهى اعتماد كند) خودش را در معرض نابودى و عاقبتى دردناك قرار داده است.

امام جواد علیه السّلام فرمودند:
مَنْ انْقادَ اِلى الطُّمَأْنينَةِ قَبْلَ الْخُبْرَةِ فَقَدْ عَرَّضَ نَفْسَهُ لِلْهَلَكَةِ وَالْعاقِبَةِ الْمُتِعْبَةِ؛

آشكار كردن هرچيزى پيش از استحكام يافتن، سبب خرابى آن خواهد بود.

امام جواد علیه السّلام فرمودند:
إظْهارُ الشَّيْى ءِ قَبْلَ اَنْ يُستَحْكَمَ مَفْسَدَةٌ لَهُ؛

هركس در كارى شركت داشته باشد ولى از آن كار ناراضى باشد مثل كسى است كه در آن كار دست ندارد، و آن كه غايب باشد و راضى، مانند كسى

امام جواد علیه السّلام فرمودند:
مَنْ شَهِدَ أمْرا فَكَرِهَهُ كانَ كَمَنْ غابَ عَنْهُ ومَنْ غابَ عَنْ اَمرٍ فَرَضِيَهُ كانَ كَمَنْ شَهِدَهُ؛

كسى كه بر مركب شهوت سوار است، هيچ لغزشى، از او بخشوده نمى شود.

امام جواد علیه السّلام فرمودند:
راكِبُ الشَّهَواتِ لاتُسْتَقالُ لَهُ عَثْرَةٌ؛

هر كس به انسان بدكارى اميد داشته باشد، كمترين عقوبت او محروميت و نرسيدن به آرزوى خود است.

امام جواد علیه السّلام فرمودند:
مَنْ أمِلَ فاجِرا كانَ اَدْنى عُقُوبَتِهِ الْحِرْمانُ؛

تأخير توبه و پشيمانى، غرور است، و ادامه تأخير، حيرت و سرگردانى، و امروز و فردا كردن با خدا، هلاكت، و تكرار گناه، ايمنى از مكر خ

امام جواد علیه السّلام فرمودند:
تَأْخيرُالتَّوْبَةِ اغْتِرارٌ وَطُولُ التَسْويفِ حَيْرَةٌ وَالاْءعُتِلالُ عَلىَ اللّه ِ هَلَكَةٌ وَالاْءصْرارُ عَلَى الذَّنْبِ أَمْنٌ لِمَكْرِ اللّه ِ «وَلايَأمَنُ مَكْرَ اللّه ِ إلاَّ الْقَومُ الخاسِروُنَ»؛

هركس به گوينده اى گوش دهد (از او حرف شنوى داشته باشد) او را پرستيده، پس اگر گوينده سخن از خدا بگويد، او نيز خدا را عبادت كرده ا

امام جواد علیه السّلام فرمودند:
مَنْ اَصْغى اِلى ناطِقٍ فَقَدْ عَبَدَهُ، فَإنْ كانَ النّاطِقُ عَنِ اللّه ِ فَقَدْ عَبَدَاللّه َ، وَاِنْ كانَ النّاطِقُ يَنْطِقُ عَنْ لِسانِ إبْلِيسَ فَقَدْ عَبَدَ إبْليسَ؛