كسى كه دوستى و رأى خود را براى تو جمع كند؛ (دوستانه تو را راهنمايى كند) از او پيروى كن.

امام هادی علیه السّلام فرمودند:
مَنْ جَمَعَ لَكَ وُدَّهُ وَرَأْيَهُ فَاجْمَعْ طاعَتَكَ؛

خداوند، دنيا را جاى گرفتارى قرار داده و آخرت را سراى پـاداش، گرفتارى دنيا را سبب ثواب آخرت قرار داده و ثواب آخرت را عوض گرفتارى

امام هادی علیه السّلام فرمودند:
اِنَّ اللّه َ جَعَلَ الدُّنيا دارَ بَلْوى وَالاْخِرَةَ دارَ عُقْبى وَجَعَلَ بَلوَى الدُّنيا لِثَوابِ الاْخِرَةِ سَبَبَا وَثَوابَ الاْخِرَةِ مِنْ بَلوَى الدُّنيا عِوَضا؛

هر كه از خدا پروا كند، از او پروا كنند، و هركس از خدا اطاعت كند، اطاعتش كنند.

امام هادی علیه السّلام فرمودند:
مَنِ اتَّقَى اللّه َ يُتَّقى وَمنْ اَطاعَ اللّه َ يُطاعُ

كسى كه شكر نعمت بجا آورد، براى سپاس سزاوارتر است از نعمتى كه شكر دارد، چون نعمت ها كالايى است وشكر، هم نعمت است وهم آخرت.

امام هادی علیه السّلام فرمودند:
الشّاكِرُ اَسْعَدُ بِالشُّكِر مِنْهُ بِالنِّعمَةِ الَّتى اَوْجَبَتْ الشُّكر لِأَنَّ النِّعَمَ مَتاعٌ وَالشُّكْرُ نِعَمٌ وَعُقبى؛

كسى كه از خود راضى باشد، دشمنانش زياد خواهند شد.

امام هادی علیه السّلام فرمودند:
مَنْ رَضِىَ عَنْ نَفْـسِهِ، كَثُرَ السّاخِطُونَ عَلَيْهِ؛

خداوند زيبايى و آراستگى را دوست دارد و ژوليدگى و ژوليده را دوست نمى دارد.

امام هادی علیه السّلام فرمودند:
إِنَّ اللّه َ يُحِبُّ الجَمالَ وَ التَّجَمُّلَ وَيَكْرَهُ البُؤْسَ وَ البائِسَ ؛

امام هادى (عليه السلام) خطاب به كسى كه در ستايش از ايشان زياده روى كرده بود، فرمودند: از اين عمل بپرهيز و به كار خودت بپرداز، ك

امام هادی علیه السّلام فرمودند:
قالَ أبُوالحَسَنِ الثّالِث علیه السّلام لِرَجُلٍ وقَدْ اَكثَرَ مِنْ اِفراطِ الثَّناءِ عَلَيْهِ: اَقْبِلْ عَلى شَأنِكَ، فإنَّ كَثرَةَ الْمَلَقِ يَهْجُمُ عَلَى الْظِنَّةِ، وَإذا حَلَلْتَ مِنْ اَخيكَ فى مَحَلِّ الثِّقَةِ فَاعْدِلْ عَنِ المَلَقِ إِلى حُسْنِ النِّيَّةِ؛

نافرمانى پدر و مادر كمبود را به دنبال دارد و به خوارى مى كشد.

امام هادی علیه السّلام فرمودند:
اَلعُقُوقُ يُعَقِّبُ القِلَّةَ ويُؤَدّى إِلَى الذِّلَّةِ؛

هر كس بيش از اندازه و حق خودش بخواهد، او به محروميت شايسته تر اسـت.

امام هادی علیه السّلام فرمودند:
مَنْ سَأَلَ فَوقَ قَدْرِ حَقِّهِ فَهُوَ أَولى بِالحِرمانِ؛

زمانى كه عدل و داد در جامعه بيش از ظلم و ستم باشد، در آن موقع حرام است كه به كسى گمان بد ببرند، مگر وقتى كه آن بـدى از وى معلوم

امام هادی علیه السّلام فرمودند:
إذا كانَ زَمانٌ أَلْعَدلُ فيهِ اَغْلَبُ مِنَ الْجَورِ فَحَرامٌ أنْ يُظَنَّ بِاَحَدٍ سُوءٌ حَتّى يُعْلَمَ ذلِكَ مِنهُ، وَإذا كانَ زَمانٌ الْجَوْرُ أغلَبُ فيهِ مِنَ الْعَدْلِ فَلَيْسَ لِأَحَدٍ اَنْ يَظُنَّ بِأَحَدٍ خَيرا مالَمْ يَعْلَمْ ذلِكَ مِنْهُ ؛