قبل از برشمردن چينش نظام هستي از ديدگاه هستي شناسي عرفاني، بررسي برخي مسائل به عنوان مقدمات بحث هاي آينده ضروري به نظر مي رسد.

هر چند تمام مباحث عرفاني، از جهتي فروعات و لوازم خداشناسي عرفاني و وحدت شخصيه ي وجود مي باشند، اما مناسب است برخي از لوازم و نتايج آن، که در فهم مبحث وحدت شخصيه و رفع برخي برداشت هاي نادرست مؤثر

عارفان مسلمان از ديرباز و به ويژه پس از محيي الدين بن عربي درصدد برآمدند تا معارف شهودي به ويژه مبناي اساسي آن؛ يعني وحدت وجود را برهاني ساخته و با بيان استدلالي عرضه کنند. از جمله ي ايشان ابوحامد ترکه...

مهم ترين و مبنايي ترين مسئله در عرفان اسلامي، نگاه ويژه ي عرفا به خداي متعال است که با عنوان «وحدت شخصيه» از آن ياد مي شود و از طرفي پيچيده ترين مسئله ي عرفان اسلامي، بلکه تمام علوم الهي نيز همين مسئله...

آخرين دوره ي حيات عرفان اسلامي که تاکنون ادامه دارد، دوره ي «احيا و بازيابي» است. پس از افت عرفان اسلامي در قرن دهم و يازدهم، بسيار جالب است که عرفان اسلامي اين بار در ايران، با همان گرايش معرفتي محيي...

از جمله بحث هاي کليدي در کل عرفان اسلامي، بحث «شريعت، طريقت و حقيقت» است. اين بحث از ابعاد مختلف قابل توجه و دقت است؛ زيرا هم نگرش عرفا از دين تبيين مي شود و هم نسبت عرفان عملي و نظري با يکديگر و نسبت...

از پرسش هايي که امروزه در مجامع فرهنگي رواج يافته است، اسلامي بودن برخي از علوم و معارف، همچون فلسفه و عرفان است که در نهايت واژه ي فلسفه ي اسلامي و عرفان اسلامي را واژگاني نادرست و اصطلاحي غيرواقعي

در عرفان نظري يا علم عرفان نظري حداقل چهار محور اساسي مطرح است؛ اول آنکه عرفان نظري از سنخ معرفت، علم و دانش است، نه از سنخ عمل و خود شهود نيز جزء عرفان نظري به حساب نمي آيد، بلکه معرفتي که از راه شهود...

از ميان عرفان هاي مختلفي كه از قديم و جديد در دنيا وجود داشته و دارند، عرفان اسلامي به لفظ صوفي و تصوف اختصاص يافته است؛ يعني عرفان اسلامي را تصوف و شخص عارف را، صوفي مي گويند.

عرفان اسلامي، مکتبي فکري و فلسفي است که سالک را از راه شناخت حق و حقيقت بر مبناي کشف و شهود عارفان به سر منزل مقصود مي رساند. عرفا، مفاهيم قرآن و احاديث را به باطن انسان و جهان درون تطبيق داده و در نهايت،...