همه کس به یک خوی و یک خاست نیست ده انگشت با یکدیگر راست نیست اسدی

همه هست آرزویم که ببینم از تو رویی چه زیان تو را که من هم برسم به آرزویی فضیع الزمان رضوانی

همیشه دختر امروز، مادر فرداست ز مادر است میسّر بزرگی پسران پروین اعتصامی

همی وعده دهی امروز و فردا همین امروز و فردایت مرا کشت بابا طاهر

هیچ کس ما را نمی آرد به خاطر، ای عجب یاد عالم می کنیم اما فراموشیم ما پرتو بیضایی

هر چند موثر است باران تا دانه نیفکنی نروید سعدی

هر نا کس و کس می کند آزار دل من با آنکه به گیتی سر آزار کسم نیست مشفق کاشانی

هر نفس چون گل به بادش می دهم گنج باد آورده را ماند دلم علی معلم

هزار خویش که بیگانه از خدا باشد فدای یک تن بیگانه که آشنا باشد سعدی

همه شهر ایران سرای من است که نیک و بدش از برای من است فردوسی