نغمۀ عشاق

دل همه شب ز دیده‌ام می‌طلبد نشانه‌ات ای زده خلق عالمی حلقه به گرد خانه‌ات بانگ بلند شادیم از دل آسمان گذشت

سه‌شنبه، 15 فروردين 1396

مهتاب گونه‌ات

وقتی از دیوار بلند شب بالا می آید عشق بسان عطر بی قرار «شب بو ها» همه جا را فرا می گیرد

سه‌شنبه، 15 فروردين 1396

نسیم تازه

دلم را عشق تو آخر هدایت کرد از اول چشم تو ما را رعایت کرد گل از بوی عبور تو شکوفا شد و شبنم در تب گام تو دریا شد

سه‌شنبه، 15 فروردين 1396

مویه

تا از تن تبدار زمین روح خدا رفت بالندگی از همت عنقایی ما رفت آن ابر که گل هم قدم بارش او بود

سه‌شنبه، 15 فروردين 1396

مردی شبیه نور ...

از صبحگاه حادثه تا اوج بی کران مردی شکست در خود و پر زد در آسمان مردی شبیه نور ...نه! مردی شبیه خویش

سه‌شنبه، 15 فروردين 1396

مردی

هرگز عشق نورزیدم که جامۀ مندرس عشق بر اندامم تنگی می کرد

سه‌شنبه، 15 فروردين 1396

مرید نگاه

به آن چشم بیدار در خون نشسته مرید نگاه توأم چشم بسته نصیب من از دست بیابان چشمت

سه‌شنبه، 15 فروردين 1396

موسی عمران

شعله‌ور ای دل بسوزی در لهیب آتشی داغ بر داغت بیفزاید غم غربت نشینی کو سر انگشت غریب نی نوازی تا ببارد

سه‌شنبه، 15 فروردين 1396

گَردی ز کوی دوست

برخیز تا به شهر شهیدان سفر کنیم از این سراب شهرت و شهوت حذر کنیم از باغ عشق دسته‏گلی ارمغان بریم

سه‌شنبه، 15 فروردين 1396

مثل آیینه

مثل شکفتن حضور تو «قدقامت» نخل بود با قیامی سبز ای ظهور خونین سرخی را در ریشه ات کاشتند و سبز روییدی

سه‌شنبه، 15 فروردين 1396

مثل باران

در نسیمی با سحر خندید و رفت آنکه دیشب غفلتم را دید و رفت مثل رؤیا با خیال نور و موج

سه‌شنبه، 15 فروردين 1396

مثل تمام عاشقانت

بغضی گره خورده است آقا در صدایم با گریه‏ها حرف دلم را می‏سرایم چشم و چراغ جامعه نسل شهید است

سه‌شنبه، 15 فروردين 1396

مثل تمام عاشقانت

همیشه بر دل من از تو داغ می‏ماند و باز خانه‏ی دل بی‏چراغ می‏ماند همیشه سینه‏ی من کوچه کوچه تنهایی است

سه‌شنبه، 15 فروردين 1396

محکم و سبز

آن شب تلخ و مه‌‏آلوده که یادش بر باد همه جا دهشت و تاریکی بود ... و غم برگ درختان سپیدار بلند ... داشت می‏رفت از یاد

سه‌شنبه، 15 فروردين 1396

غروب هستی

عطر پونه، بوی ریحانهای تُرد در هوای شرجی دم کرده، مُرد در غروب هستی دور از بهار

سه‌شنبه، 15 فروردين 1396

غرور نازک گندم

غرور نازک گندم به داس تا تن داد به روی حوصلۀ سرد سنگها، افتاد

سه‌شنبه، 15 فروردين 1396

فراق تو

بر دل من چو می نهی داغ فراق خود چه غم هر چه نهی بنه که من سر با رضات می نهم

سه‌شنبه، 15 فروردين 1396

قطره قطره

به موج سیل خیالت چنان خراب شدم برای عبرت آیندگان کتاب شدم دلم گرفته از این تن سیاه و بسته و سرد

سه‌شنبه، 15 فروردين 1396

قندیل دعا

این دل امشب آتشی انگیخته ست شوق را با سرکشی آمیخته ست چشم بیدار من امشب ریخته ست

سه‌شنبه، 15 فروردين 1396

کوچه ابری

چشم او منشاء پاکی و صفا، زیبایی‏ست من ندانم غم جانسوز نگاهش از چیست به سرشستند دلش را ز گِل عشق و امید

سه‌شنبه، 15 فروردين 1396