آفتاب

روی دوش موجها آرام می رفت آفتاب از فرار قله اسلام می رفت آفتاب خون به جای اشک از چشم شفق فواره زد گرچه با دنیایی از اکرام می رفت آفتاب

دوشنبه، 7 فروردين 1396

آغوش شقایق

بلبل روح از قفس تن پرید غنچه گریبان خودش را درید تا گل رخسار تو از باغ رفت رنگ بهار از رخ گلشن پرید

دوشنبه، 7 فروردين 1396

آری خدا تو را به سوی خویش خوانده بود

ای پیشوای آینه‌‏های زمین، امام! آیینه شکسته ما را ببین، امام ! بعد از تو با حریم شهیدان چه می‏کنند؟ بعد از تو چیست طالع این سرزمین، امام؟

دوشنبه، 7 فروردين 1396

آسمان آبی

در فصل غربت از دل خود یاد می کنم باور مکن که دلهره ایجاد می کنم شیرین ترین صنوبر این باغ سبز را فردا فدای تیشۀ فرهاد می کنم

دوشنبه، 7 فروردين 1396

آخرین بهار

این چندمین بهار، ولی بی تو می‏گذشت این اوج انتظار ولی بی تو می‏گذشت صبحی که بی‏حضور تو از راه می‏رسید عیدی پر از غبار ولی بی تو می‏گذشت

دوشنبه، 7 فروردين 1396

آخرین بدرقه

ای سرآغاز شب پوچ پریشانی من آخرین بدرقه ات در تب حیرانی من تو گرمای نگاهت من و سرمای صدا کی به خورشید رسد ذهن زمستانی من

دوشنبه، 7 فروردين 1396

ای مهربان

فریاد موهومی رسید از آسمان امشب خشم است و آتش گسترای کهکشان امشب از وحشت این لحظه های گنگ و بی احساس چشمم نمی خوابد بیا با من بمان امشب

دوشنبه، 7 فروردين 1396

ای که در بالا بلندی شهره‌ای

ای زمین فریادهامان بی صداست ریشۀ غم هایمان بی انتهاست ما زنسل درد و داغ و غربتیم حیرتی دیرینه با ما آشناست

دوشنبه، 7 فروردين 1396

ای بزرگ آفتاب آینه‌ ‏پوش

چهره شاهدان غبار گرفت عشق را موج انفجار گرفت چفیه، پوتین، پلاک، سنگر کو؟ زیر رگبار، دیده تر کو؟

دوشنبه، 7 فروردين 1396

اوج کهکشان

گلی به نام تو را تا به ما نشان دادند به مردۀ دل ما ساحرانه جان دادند تمام آنچه که به یک قرن نوع انسان داشت

دوشنبه، 7 فروردين 1396

او مظهر سادگی بود

شب بود و داغ شقایق، در کوچه‌ها موج می‌زد قعر سکوتی سترون، مرگ صدا موج می‌زد دل‌های غریب و شکسته، در انتظار بهاری

شنبه، 28 اسفند 1395

او برای زخم‌ها، حس التیام بود

او برای زخم ها، حس التیام بود پیش تر زهر چه نام، سیدی بنام بود چیست در مرام او؟ هیچ! جز شکوه عشق هر کسی که می رسید محو آن مرام بود

شنبه، 28 اسفند 1395

امتداد نگاه

زخمهایی که بر پیکرم بود آتش زیر خاکسترم بود امتداد نگاه غریبت آشنا با دو چشم ترم بود

شنبه، 28 اسفند 1395

اماما حرمت ایران تو بودی

اماما از فراغت جان ما سوخت ز سوز درد و داغت جان ما سوخت اماما گل برایت ناله سر داد

شنبه، 28 اسفند 1395

امام عشق

ای مانده در قنوت شهادت امام عشق ای از تبار زخم عبادت امام عشق می کرد در نماز غزل های آبیت

شنبه، 28 اسفند 1395

يك عمر عصيان

تو بخشنده هر گناهى الهى به جز تو نباشد پناهى الهى به اين بنده ناتوانت كمك كن

شنبه، 28 اسفند 1395

يا ربّ

وقت است اگر به دعوت ادْعونى اَستَجب دستى برآوريم به درگاه كبريا يا رب به حق نقطه انّى اَنَا الغَفور

شنبه، 28 اسفند 1395

يا ربّ!

يا رب مرا به سلسله انبيا ببخش بر شاه اوليا، على مرتضى ببخش يا رب گناه من بود از كوه ها فزون

شنبه، 28 اسفند 1395

یار نداریم

ما در دو جهان غیر خدا یار نداریم جز یاد خدا هیچ دگر کار نداریم ما مست سبوحیم ز میخانه توحید

شنبه، 28 اسفند 1395

هوس

هوس هرجا نهد پا را تمنّا مى‌شود پيدا چنانكه اسم هر كس از مسمّا می‌شود پيدا به دنيا دل مبند اى دل كه دنيا جاودانى نيست

شنبه، 28 اسفند 1395