مردی

هرگز عشق نورزیدم که جامۀ مندرس عشق بر اندامم تنگی می کرد

سه‌شنبه، 15 فروردين 1396

گَردی ز کوی دوست

برخیز تا به شهر شهیدان سفر کنیم از این سراب شهرت و شهوت حذر کنیم از باغ عشق دسته‏گلی ارمغان بریم

سه‌شنبه، 15 فروردين 1396

مثل آیینه

مثل شکفتن حضور تو «قدقامت» نخل بود با قیامی سبز ای ظهور خونین سرخی را در ریشه ات کاشتند و سبز روییدی

سه‌شنبه، 15 فروردين 1396

مثل باران

در نسیمی با سحر خندید و رفت آنکه دیشب غفلتم را دید و رفت مثل رؤیا با خیال نور و موج

سه‌شنبه، 15 فروردين 1396

مثل تمام عاشقانت

بغضی گره خورده است آقا در صدایم با گریه‏ها حرف دلم را می‏سرایم چشم و چراغ جامعه نسل شهید است

سه‌شنبه، 15 فروردين 1396

مثل تمام عاشقانت

همیشه بر دل من از تو داغ می‏ماند و باز خانه‏ی دل بی‏چراغ می‏ماند همیشه سینه‏ی من کوچه کوچه تنهایی است

سه‌شنبه، 15 فروردين 1396

محکم و سبز

آن شب تلخ و مه‌‏آلوده که یادش بر باد همه جا دهشت و تاریکی بود ... و غم برگ درختان سپیدار بلند ... داشت می‏رفت از یاد

سه‌شنبه، 15 فروردين 1396

غروب هستی

عطر پونه، بوی ریحانهای تُرد در هوای شرجی دم کرده، مُرد در غروب هستی دور از بهار

سه‌شنبه، 15 فروردين 1396

غرور نازک گندم

غرور نازک گندم به داس تا تن داد به روی حوصلۀ سرد سنگها، افتاد

سه‌شنبه، 15 فروردين 1396

فراق تو

بر دل من چو می نهی داغ فراق خود چه غم هر چه نهی بنه که من سر با رضات می نهم

سه‌شنبه، 15 فروردين 1396

قطره قطره

به موج سیل خیالت چنان خراب شدم برای عبرت آیندگان کتاب شدم دلم گرفته از این تن سیاه و بسته و سرد

سه‌شنبه، 15 فروردين 1396

قندیل دعا

این دل امشب آتشی انگیخته ست شوق را با سرکشی آمیخته ست چشم بیدار من امشب ریخته ست

سه‌شنبه، 15 فروردين 1396

کوچه ابری

چشم او منشاء پاکی و صفا، زیبایی‏ست من ندانم غم جانسوز نگاهش از چیست به سرشستند دلش را ز گِل عشق و امید

سه‌شنبه، 15 فروردين 1396

طرح لبخند

پیشانیت خاک را تبرّک می‏بخشید چشمهایت دریچه‏ای سَمت

سه‌شنبه، 15 فروردين 1396

طغیان

برگشته ام از تردید، در پوست نمی گنجم در هر چه به غیر از او، بی اوست نمی گنجم

سه‌شنبه، 15 فروردين 1396

قطره شوقی

قطه شوقی داشتم آن را برایت ریختم آبروی شعرهایم را به پایت ریختم رفتی و امام تمام لحظه های انتظار عشق را در حسرت خوب لیاقت ریختم

سه‌شنبه، 15 فروردين 1396

صمیمانه تر

آمیزۀ همگونی از احساس و امیدی بی تاب تر از ثانیه های شب عیدی من چون غزل«بیدل» و در قید تکلّف

سه‌شنبه، 15 فروردين 1396

صبح لبخند

ترا با عشق پیوندی معماست طلوع صبح لبخندت تماشاست

سه‌شنبه، 15 فروردين 1396

صبح لبخند و شامگاه اميد

كيست به‏جان خروش افكنده؟ هشياران را ز هوش افكنده ؟ در حُرمتِ سنّتِ رسول‏ا... بُرد يمني به دوش افكنده

سه‌شنبه، 15 فروردين 1396

شهر شب

شهر شب مهتاب را گم کرده است چشم هایم خواب را گم کرده است

سه‌شنبه، 15 فروردين 1396