مکن منع تماشايي ز ديدن

مکن منع تماشايي ز ديدن شاعر : صائب تبريزي که اين گل کم نمي‌گردد به چيدن مکن منع تماشايي ز ديدن کماني را که نتواني کشيدن چو ابروي بتان محراب خود کن پر کاهي است حاصل از پريدن مرا از خرمن افلاک، چون چشم به پاي خفته نتوان ره بريدن نگردد قطع راه عشق، بي‌شوق جواب تلخ از دريا شنيدن به از جوش سخاي چشمه سارست چو نتواني به کنه خود رسيدن مزن زنهار لاف حق شناسي تهي مي‌بايد از دريا کشيدن پس از چندين کشاکش، دام خود را گريباني به دست خود دريدن...