صبح بر افراخت علم اي غلام

صبح بر افراخت علم اي غلام شاعر : عطار رنجه کن از لطف قدم اي غلام صبح بر افراخت علم اي غلام تا بنشينيم به هم اي غلام خيز که بشکفت گل و ياسمين زانکه جهان شد چو ارم اي غلام باده خوريم و ز جهان بگذريم ما شده در خاک دژم اي غلام بس که بريزد گل نازک ز باد زندگيي ماند و دو دم اي غلام زين گذران عمر چه نازيم ما چند گذاريم به غم اي غلام پس چو چنين است يقين عمر خويش وا رهد از جور و ستم اي غلام اين همه خود بگذرد و جان و دل باز بر آريم شکم...