برترين زهد و پارسايي، پيرايش از خودنمايي است.

امام علی علیه السّلام فرمودند:
أَفْضَلُ الزُّهْدِ إِخْفَاءُ الزُّهْدِ؛

آنگاه كه دنيا را پشت سر نهادي و مرگ را پيش رو ديدي، چه زود است رويارويي

امام علی علیه السّلام فرمودند:
إِذَا كُنْتَ فِي إِدْبَارٍ وَ الْمَوْتُ فِي إِقْبَالٍ فَمَا أَسْرَعَ الْمُلْتَقَى؛

بترسيد بترسيد سوگند به خدا، او آن قدر پرده پوشي كرده كه گويي بخشيده است.

امام علی علیه السّلام فرمودند:
الْحَذَرَ الْحَذَرَ فَوَاللَّهِ لَقَدْ سَتَرَ حَتَّى كَأَنَّهُ قَدْ غَفَرَ؛

ايمان بر چهار پايه استوار است: صبر، يقين، عدل، و جهاد. امّا صبر بر چهار شاخه است: آرزومندي، ترس، زهد، و انتظار.

امام علی علیه السّلام فرمودند:
الْإِيمَانُ عَلَى أَرْبَعِ دَعَائِمَ عَلَى الصَّبْرِ وَ الْيَقِينِ وَ الْعَدْلِ وَ الْجِهَادِ فاَلصَّبْرُ مِنْهَا عَلَى أَرْبَعِ شُعَبٍ عَلَى الشَّوْقِ وَ الشَّفَقِ وَ الزُّهْدِ وَ التَّرَقُّبِ؛

افتخار آميزترين بي نيازي، وانهادن چشمداشت و خواهش است.

امام علی علیه السّلام فرمودند:
أَشْرَفُ الْغِنَى تَرْكُ الْمُنَى؛

براي ما حقّي است، پس اگر در اختيارمان قرار گيرد كه حق به حق دار رسيده است، و گر نه بر اشتران سوار شويم و راه دور و دراز را شب و

امام علی علیه السّلام فرمودند:
لَنَا حَقٌّ فَإِنْ أُعْطِينَاهُ وَ إِلَّا رَكِبْنَا أَعْجَازَ الْإِبِلِ وَ إِنْ طَالَ السُّرَى و هذا القول من لطيف الكلام و فصيحه و معناه أنا إن لم نعط حقنا كنا أذلاء و ذلك أن الرديف يركب عجز البعير كالعبد و الأسير و من يجري مجراهما؛

آن كس كه در كارش كُندي كند تبارش جبران نكند.

امام علی علیه السّلام فرمودند:
مَنْ أَبْطَأَ بِهِ عَمَلُهُ لَمْ يُسْرِعْ بِهِ حَسَبُه؛

اي فرزند آدم، آنگاه كه نعمتهاي پروردگارت پياپي بر تو فرو بارد و تو او را نافرماني كني، بترس و برحذر باش.

امام علی علیه السّلام فرمودند:
يَا ابْنَ آدَمَ إِذَا رَأَيْتَ رَبَّكَ سُبْحَانَهُ يُتَابِعُ عَلَيْكَ نِعَمَهُ وَ أَنْتَ تَعْصِيهِ فَاحْذَرْهُ؛

هر كس آنچه را در دل پنهان كند از زبانش فرو ريزد و در سيمايش خوانده شود.

امام علی علیه السّلام فرمودند:
مَا أَضْمَرَ أَحَدٌ شَيْئاً إِلَّا ظَهَرَ فِي فَلَتَاتِ لِسَانِهِ وَ صَفَحَاتِ وَجْهِهِ؛

از لغزش جوانمردان درگذريد، كه در هنگامه لغزش، خدا از آنان دستگيري كند و از سقوط نجاتشان دهد.

امام علی علیه السّلام فرمودند:
أَقِيلُوا ذَوِي الْمُرُوءَاتِ عَثَرَاتِهِمْ فَمَا يَعْثُرُ مِنْهُمْ عَاثِرٌ إِلَّا وَ يَدَهُ بِيَدِ اللَّهِ يَرْفَعُهُ؛