خداوند از ما پیروی خواسته است. یعنی؛ بتوانیم قوانین خدا را که سودش به خود ما برمی‌گردد، اجرا کنیم.

استفاده درست از امکانات و خودداری از هر نوع ریخت‌ و پاش و ولخرجی، مهارتی است که نیاز به یادگیری و تمرین دارد.

آرامشی که در مستقل بودن هست، در وابستگی نیست؛ اما باید برای مستقل شدن آماده بود.

هر مراقبت یک درجه به قدرت روحی ما می‌افزاید و مجموعه این مقاومت‌های معنوی است که از ما انسان‌هایی موفق می‌سازد.

کسانی که قانون‌های خدا را می‌شناسند، می‌دانند که رعایت هر کدام از آنها، یک قدم ما را به زندگی سراسر موفقیت نزدیک می‌کند و زیرپا گذاشتن هر قانون،...

انسان‌های عاقل می‌دانند که مراعات قانون، شخصیت آنها را به دیگران معرفی می‌کند.

وقتی نماز در زندگی ما باشد، رفتارهای ناپسند از زندگی حذف می‌شوند؛ همان رفتارهایی که مانند قارچ سمی در مسیر موفقیت رشد می‌کنند.

نمازی که امروز خوانده می‌شود، علاوه بر تأثیر آن در زندگی روزمره، به نام ما ثبت و برای همیشه می‌ماند.

زمانی که بالغ می‌شویم، حساب و کتاب‌ها را از خود ما می‌خواهند و آن‌قدر اعتبار پیدا می‌کنیم که مدیر عامل شرکت بزرگی به نام «خویشتن» می‌شویم.

زمانی که احساس بد و ناجور گناه از ما دور شود، نشاط و شادابی جایش را می‌گیرد، با روحیه‌ای قوی‌تر به جنگ مشکلات می‌رویم و خودمان را شایسته رسیدن...