روزمر‌گی، ویروسی است که تمام فایل‌های موجود در روان را آلوده می‌کند.

اگر تمام همت ما این باشد که غذای امروزمان را به دست بیاوریم و خوب بخوابیم و بس، دیگر جایی برای کوشش مناسب نمی‌ماند.

نداشتن اهداف مهم در زندگی، بسیار خسته‌کننده و کسالت‌آور است.

وقتی چراغ انگیزه کم‌سو باشد، اطراف خود را به خوبی نمی‌بینیم و نمی‌توانیم از آنها خوب استفاده کنیم.

برای داشتن روحیه‌ای خوب، لازم است بدنی قوی و شاداب داشته باشیم.

در تغذیه، میزان خواب، بهداشت بدن و دیگر امور مرتبط با جسم خود جدیت بیشتری داشته باشیم.

نداشتن تحرک، مصرف غذاهای آماده، ساعت‌ها نشستن پای تلویزیون و رایانه، مشغول شدن با تلفن همراه و انتخاب راحت‌ترین روش برای زندگی، ما را دچار کسالت...

برای غلبه بر تنبلی، نیازمند خلاقیت و شهامت برای تغییر هستیم.

زمانی رایانه را روشن کنیم که برنامه‌ای برای آن داشته باشیم؛ نه اینکه برای سرگرم شدن به سمت آن برویم.

ارتباط زیاد و بی‌هدف با فضای مجازی از هر نوعی که باشد، زندگی مجازی به ما می‌دهد.