سرای دیده بارانی است مردم دگر وقت پریشانی است مردم رسیده باز بوی فاطمیه هوای شهر طوفانی است مردم شهادت حضرت فاطمه زهرا (س) تسلیت باد

هر کسی بر بام خانه پرچم زهرا زند می شود ایمن ز غم تحت لوای فاطمه مهر زهرا را خدا با طینتم کرده عجین افتخارم این بُوَد هستم گدای فاطمه شهادت...

از کودکی به لطف خدا پای روضه ها محکم شده ست پایه ی دین و عقیده ام هرگز لباس مشکی خود در نیاورم تا غصه دار عمر کم یک شهیده ام شهادت حضرت فاطمه...

در روضه های آل عبا قد کشیده ام این خانواده را ز ازل برگزیده ام همچون کبوتری که به دنبال دانه است هرجا که روضه ای شده بر پا پریده ام شهادت...

یارب از محشر و میزان نبود واهمه ام چون که مسکین عطا و کرم فاطمه ام روز اول که گِلم را بسرشتند به خشت خاکم و گِل شده از اشک نم فاطمه ام شهادت...

در بین روضه هر که به زهرا ادب کند او را امیر شیعه نگهدار می شود هر کس که بغض دشمن مولا به دل گرفت با گوشه چشم فاطمه مختار می شود شهادت حضرت...

بر گِرد کعبه دل با قصد قرب زهرا حاجی ببند از اشک، احرام فاطمیه آزاد آسمانها از بی تفاوتی هاست مرغ دلی که افتد در دام فاطمیه شهادت حضرت فاطمه...

ذکر علی طنین لب قوم فاطمه است هر کس مگر که میثم تمار می شود! خاک وجود من ز کف پای فاطمه است کارم بدون مادریش زار می شود شهادت حضرت فاطمه...

بر تنم رخت سیاه نوکری پوشیده ام تا کمی باشم شبیه کاروان فاطمه ما همه فرزند و او هم مادر ما شیعه هاست شکر حق هستیم ما از دودمان فاطمه شهادت...

این رشته های چادر مادر که حَبل ماست فردا برای خصمِ علی دار می شود آن کس که بین کوچه لگد زد به فاطمه فردا حواله اش به علمدار می شود شهادت...