دهه فجر، کلید گشاینده درهای پیروزی به روی این ملت عظیم بود که استقلال و آزادی و جمهوری اسلامی را به ارمغان آورد.

دهه فجر، سرود حنجره‌های داوودی است که در رهگذر نسیم ایمان، ترانه آزادی خواندند و بر مائده استقلال، نعمت پیروزی گستردند.

دهه فجر، میثاق دوباره و همواره با خون شهیدان و خط رهبری و ولایت است.

از آمدن امام تا دمیدن خورشید یوم الله 22 بهمن، ده روز طول کشید؛ ده روز پر حادثه، ولی مبارک؛ ده روز پراضطراب، ولی سرشار از امید؛ ده روز، قلب هستی...

از دوازدهم بهمن که امام آمد تا بیست و دوم بهمن که نهضت اسلامی پیروز شد، یک دهه است؛ اما به پرباری ده قرن، بلکه بیشتر!

پیروزی انقلاب اسلامی، فجری بود که دامن افق‌ها را روشن ساخت و پرده‌های ظلمت شرق و غرب را از هم درید و ایران را نور باران کرد.

خداوندا! انقلاب اسلامی ایران را که خواست و نیاز محرومان و مستضعفان جهان است، پایدار نگه‌دار و در مسیر تحقق اسلام و دفاع از مظلومان جهان قرار...

یادمان باشد! روشنی مشعل نفس‌هایمان را مدیون خاموشی هزاران چراغ لاله هستیم.

برای حفظ انقلاب، از دادن خون دریغ نکردیم. آیا برای ساختن این میهن بزرگ، از ریختن قطره‌های عرق، دریغ می‌کنیم؟!

بیایید خودمان باشیم؛ مسلمان، ایرانی، مثل امروز و ماندنی تا همیشه، با چشمانی منتظر.