سعادت، از یمن حکومت خدایی اش، جهانی می شود و آن گونه که پروردگار در زبور و تورات وعده داده است، بندگان صالح، وارثان زمین خواهند شد.

کمر بسته، چراغ افروخته دارید. مانند کسانی باشید که در انتظار آقای خود نشسته اند تا هر وقت بیاید و در بکوبد، بی درنگ در به رویش باز کنید.

ای یگانه منجی! در چنین روزی، سکان هدایت بشر به دست توست. در چنین روزی شادی های ما آغاز شد؛ مثل غم های طولانی تو.

ربیع، فرصت خوبی است برای برداشتن حجاب ها و کوتاه کردن دیوارهای فاصله، دل به بهار بسپاریم تا بهار، زودتر بیاید.

همه چشم به راه خورشید، دلْ خوش دارند که اینکه فصل شکوفه دادن درخت انتظار است و در سالروز آغاز دولت عشق، ایمان بیاوریم به پایان فصل سرد.

تا جهانی شدن گل های محمدی، و سر زدن آفتاب از پس پرده غیبت، هر لحظه زمزمه کن «اللهم عجل لولیک الفرج» و باور کن روز فرج نزدیک است.

دل بستگان خورشید همیشه فروزان! او می آید و فضیلت، نورافشانی می کند؛ امنیت منتشر می شود و عدالت به فریادمان می رسد.

سالروز آغاز امامت آخرین حجت حق، امان اهل زمین، برپا کننده خیمه عالم گیر قسط و عدل، منتقم آل محمد صلی الله علیه و آله بر منتظران و عاشقان حضرتش...

ای منتظران عاشق! امیدمان ناگهان با کوله باری از مهربانی می آید و از جای پای قدم های بهاری اش، زمین منوّر خواهد شد. خجسته باد بر شما آغاز ولایت...

تا زمین، لایق فرمانروایی تو شود، باید به انتظار نشست؛ باید تسبیح نیاز در دست، به اصلاح خویش پرداخت.