هيچ گلي عطر، رنگ و زيبايي مادر را ندارد.(ارنست همينگوي)

اگر کسی را دوست داشته باشید و شاد نباشید، به راستی، ارزش آن عشق را انکار و نفی کرده‌اید. (استیو چندلر)

عشق راستين، عشقی است متين و حكيمانه كه جستار آن، نظم [سامان] و زيبايی است. (افلاطون)

عشق، نمک پاشيدن به زخم‌های كهنه نيست، مرهم نهادن است و شفا بخشيدن. برخاستن و پيش رفتن است و آشتی كردن با زندگی. (لئوبوسكاليا)

عشق، پرورده‌ي خوشبيني‌ست.((لئوبوسكاليا))

عاشقان، فقط به بهروزي دل نمي‌بندند، براي آن تلاش هم مي‌كنند.((لئوبوسكاليا))

كسي كه عشق مي‌ورزد، توجهش به آن زيبايي غيرجسماني‌ است كه با گذشت زندگاني، رنگ نمي‌بازد. نه اينكه عشق، كور باشد، نه؛ عشق، ريشه و گوهر وجودي را...

عشق را اسير خُلق و خوي روزمره كردن به مفهوم دور كردن آن از شور و نيروي دروني‌ست و ناگزير، نتيجه‌اي جز از دست دادنش براي هميشه در بر نخواهد داشت.((لئوبوسكاليا))

عشق، "ما" مي‌سازد، بي‌آنكه "من" را از بين ببرد.((لئوبوسكاليا))

تا زماني كه مسئوليت پيشرفت همه‌ی جنبه‌های "خود" را به دوش نگرفته‌ايم، اميدی به دوام عشق نمی‌رود. (لئوبوسكاليا)