پدر و مادر کهن سال من! تو را سپاس می گویم به خاطر زحماتی که در سال های پروردنم متحمل شده ای و به خاطر دانایی ها و صبوری های تو در برابرت سر تعظیم...

احترام گذاشتن به یک عمر کسب تجربه و کوشش مفید کهن سالان جامعه، کوچک ترین پاس داشتی است که از نسل های بعدی ساخته است.

روز سالمندان، مجالی است برای بازاندیشی و مرور قدر و منزلت کهن سالان، این مایه های رحمت و برکت در خانواده های من و شما.

آیا همان قدر که پدران و مادران سالمندمان نگران ما هستند، ما نیز به فکر آنها هستیم؟

سالمندان و کهن سالان جامعه، بیش از مراقبت و دلسوزی، از ما انتظار احترام دارند.

سالمندان و کهن سالان، حلقه های ارتباط ما با تجربیات و درس های نسل های پیشین، و واسطه های امتداد سیر تمدن ها و فرهنگ ها هستند.

سالمندان از ما فرزندان خود انتظار زیادی ندارند؛ می توانیم حداقل با یک تماس تلفنی شادشان کنیم.

سنین کهن سالی و سالمندی، آغاز فصل نوین زندگی و فرصت به کار بستن انباشته های تجربی و معنوی یک عمر زندگی است.

در هنگام عبور از خیابان، در صف، در اتوبوس و مترو، سالمندان و کهن سالان را گرامی بداریم؛ از روی احترام، نه از سر دلسوزی.

پدربزرگ ها و مادربزرگ های عزیز! امروز روز شماست. سایه تان بر سر ما مستدام و روزتان مبارک.