اشک‌های «قم»، به خیابان‌های اندوه می‌ریزد. همراه با متونِ فقاهت، پس کوچه‌‎های ماتم، نوحه می‌خوانند. بانویی از جنس بهار، کوچ می‌کند و پرستوها...

چقدر ستودنی است قم، آن زمان که نگاه تو بر سرش سایه افکنده و چقدر آبی است آسمانش، آن زمان که مناره‌های بارگاهت چون دستان سبز دعا نوازشش می‌دهند....

معصومه جان! امروز که می روی، ستاره‌های جهان، در داغ رفتنت خاموش گشته‌اند و ملائک، عزادار مصیبت تو بر شانه‌های آسمان مویه می‌کنند.

وفات کریمه اهل بیت حضرت فاطمه معصومه علیها السلام را تسلیت می‌گوییم.

کبوتران، سیاه پوش غمی بزرگ، بر رواق حرم مرثیه می‌خوانند و زائران، اشک ریز و ماتم زده، رفتنت را به سوگ نشسته‌اند. وفات بانوی آب و آیینه را تسلیت...

زمین، «فاطمه علیها السلام » دیگری را از دست داده است و آسمان، نام شهر «قم» را به یکی از شاخه‌های «طوبی» می آویزد تا افلاکیان بر گرد آن به طواف...

یک روز به دنبال برادر، میهمان این شهر شدی و این شهر، میهمان خوان کرامتت شد و اینک از گوشه گوشه عالم، بوی خوش چادر تو، همه دل‌ها را شیفته قم می‌کند....

سلام بر تو ای بانوی غریب نوازی که هر چند در برهوتِ غربت، خاموش گشته‌ای، ولی هماره در شبستان قلب‌ها شمع روشن می‌کنی!

من در میان عطر ناب حَرَمت، رها شده‌ام. اشک از چشمانم و نور در قلبم جریان می‌یابد، وقتی در برابر تو زیارتنامه می خوانم؛ گویی از ضریح مطهرت راهی...

سلام بر دختر ولی خدا و خواهر ولی خدا و عمه ولی خدا! درود بر روح تابناک معصومه علیها السلام که آفتاب حرم باصفایش، زمین قم را نورانی کرده است....