دنیا زمانی بد می‌‎باشد که به آن علاقه نشان دهی و الا پل رسیدن به سرای دیگر است.

مهم‌‎ترین مسأله زندگی خود را اگر فکر مرگ قرار دهی، دنیا از همیشه به تو بیشتر روی می‎‌آورد.

ظاهرت را برای دنیای ظاهری و قلب و جانت را برای زندگی حقیقی خود صرف کن.

بیماری‎‌های روحی خود را با یاد مرگ درمان کنیم و به زندگی دوباره باز گردیم.

آگاهی‎‌های مرگ و زندگی‌‎ات را مساوی هم قرار ده و الا بازنده اصلی تو خواهی بود.

زندگی جاودانه‌‎ات پس از مرگ تو آغاز می‌‎شود، ذهن خود را معطوف آن کن.

مرگ با عزت بهتر از زندگی با ذلت است.

خود را به مرگ نزدیک کنیم تا از مردن برهیم و همیشه ماندگار شویم.

در حقیقت زندگی دنیا یک خواب طولانی است، برای وقت بیدار شدن‌‎مان هم در فکر باشیم.

هر چه بیشتر به وادی مرگ بپردازیم، زندگی دنیایی را تأمین کرده‌‌ایم.